Zmień

1 Thibaut Courtois

Bramkarz, 32 lat

Informacje

  • Pełne nazwisko: Thibaut Nicolas Marc Courtois
  • Urodzony: 11.05.1992 (Bree)
  • Obywatelstwo: Belgia
  • Wzrost: 199 cm
  • Waga: 96 kg
  • Mocniejsza noga: lewa
  • Stan cywilny: kawaler
  • Dzieci: córka Adriana i syn Nicolás
  • Agent: Christophe Henrotay
  • Sponsor: Nike

Biografia

Thibaut Courtois oficjalnie został zawodnikiem Realu Madryt w środę 8 sierpnia 2018 roku. Lata poszukiwań nowego bramkarza wreszcie zakończyły się więc sukcesem. Belga nie trzeba przedstawić hiszpańskim kibicom, przypomnijmy jednak, kim jest ten zawodnik i co do tej pory osiągnął w piłce nożnej.

Courtois przyszedł na świat 11 maja 1992 roku w Bree. Pierwsze piłkarskie kroki w klubie stawiał już w 1997 roku w Bilzen V.V., gdzie występował tylko przez dwa lata. Belg szybko dał się poznać jako duży talent, dlatego już w 1999 roku stał się graczem bardziej renomowanego Genku.

Właśnie w tym klubie wyrósł na jeden z największych talentów bramkarskich na świecie. Dwanaście lat spędzonych w Genku, a szczególnie dwa ostatnie sezony, w których występował w drużynie seniorskiej z Jupiler League, ściągnęły na niego uwagę skautów z całego świata.

Trudno się dziwić – w sezonie 2010/11 Genk wygrał mistrzostwo Belgii. a Thibaut bardzo się do tego przyczynił. W rundzie zasadniczej jego zespół stracił najmniej goli w całej lidze, a po bramkarzu wcale nie było widać, że dopiero niedawno skończył osiemnaście lat. Wybrano go wtedy najlepszym zawodnikiem na swojej pozycji w rozgrywkach. Ostatecznie w kolejnym roku dla klubu już nie zagrał, bo zgłosiła się po niego Chelsea.

Za Courtois zapłacono dziewięć milionów euro, a zawodnik podpisał kontrakt na pięć lat. Mimo to na występy w Londynie musiał poczekać jeszcze trzy lata. W tamtym czasie bezapelacyjnym numerem jeden w bramce The Blues był Petr Čech, a młody Thibaut miał stanowić melodię przyszłości. Zdecydowano się więc na wypożyczenie – trafił do madryckiego Atlético.

W Hiszpanii odnosił największe sukcesy w piłce klubowej, bo z Rojiblancos sięgnął po mistrzostwo Hiszpanii w 2014 roku, Ligę Europy w 2013, Superpuchar Europy w 2012, a także Puchar Króla w 2013. Do tego trzeba doliczyć dotarcie do finału Ligi Mistrzów w sezonie 2013/14. W tamtym czasie Belg był jednym z najlepszych, o ile nie najlepszym, bramkarzy w La Lidze. To znajdywało odzwierciedlenie w laurach indywidualnych – w 2013 i 2014 roku zdobył Trofeum Zamory, a w sezonie 2012/13 uznano go najlepszym zawodnikiem na swej pozycji w Primera División.

Mimo chęci pozostania w Madrycie Atleti nie dogadało się z Chelsea, a Thibaut wrócił na Wyspy Brytyjskie. W Londynie występował od 2014 do 2018 roku. Sukcesów nie zabrakło – wygrał Premier League w sezonach 2014/15 i 2016/17, a ostatnio sięgnął po Puchar Anglii. Nie było za to triumfów na arenie międzynarodowej.

To częściowo powetował sobie na zakończonym niedawno mundialu w Rosji, gdzie wraz z reprezentacją Belgii wywalczył brązowy medal. Jedynym zespołem, którego linia obrony Czerwonych Diabłów nie potrafiła powstrzymać, był późniejszy mistrz świata, a więc Francuzi. Sam Thibaut na turnieju spisywał się wybornie. I tutaj został zresztą wybrany najlepszym bramkarzem.

Mimo 26 lat na karku jest jednym z najbardziej doświadczonych piłkarzy na świecie. Podobnie jak Iker Casillas czy Gianluigi Buffon od początku kariery gra dla największych klubów i nie schodzi poniżej pewnego określonego poziomu. Znakomity refleks, bronienie strzałów z bliskiej odległości i koncentracja to jego największe obok warunków fizycznych atuty.

Nadmieńmy, że na transferze do Madrytu Thibautowi zależało także z powodów osobistych. Belg ma dwójkę dzieci z Hiszpanką, która żyje w mieście, ale nie tworzy z nim pary od 2017 roku. Od tego czasu bramkarz rzadziej mógł widywać potomstwo, dlatego naciskał na powrót do ligi hiszpańskiej.

Pierwszy sezon w Realu Madryt był trudny dla Belga, jak i dla całego klubu. Zero trofeów i tak naprawdę koniec poważnej gry już w marcu. Choć Thibaut niestety tracił gola średnio częściej niż raz na mecz, w wielu sytuacjach trudno się do niego przyczepić. Mając na ramieniu cień Keylora Navasa były zawodnik Chelsea spisywał się bardzo solidnie, często, jak chociażby w meczu z Hueską, ratował Królewskim punkty. Winę za jego słabą statystykę ponosi raczej obrona, która w sezonie 2018/19 popełniała mnóstwo indywidualnych błędów oraz dawała rywalom szanse jeden na jeden. Co prawda kilka bramek, jak chociażby trafienie Schöne w meczu z Ajaksem, ale pomimo łatki „dziurawych nóg”, która do niego niesprawiedliwie przylgnęła, Courtois spisywał się solidnie.

Latem 2019 roku miało przynieść mu większy spokój. Do odejścia szykował się Keylor Navas i choć bardzo długo wydawało się, że Kostarykanin ostatecznie zostanie w Madrycie, to twarde słowa Zidane’a o postawieniu na Courtois sprawiły, że Navas odszedł do PSG, a niekwestionowanym numerem jeden został właśnie Belg, z Alphonse Areolą jako rezerwowym. Dlatego też miejmy nadzieję, że ten dodatkowy spokój tylko sprawi, że Thibaut, jak i cały Real Madryt, wejdą na wyższy poziom i jeszcze nie raz będą nas cieszyć swoją grą.

Kontuzje w barwach Realu Madryt

  • Ostre zakażenie przewodu pokarmowego z odwodnieniem i zaburzeniami elektrolitowymi Belg odczuł problemy żołądkowe w dniu meczu z Club Brugge i nie wyszedł na drugą połowę tego spotkania. Klub poinformował, że bramkarz pozytywnie zareagował na leczenie. Media dodają, że w trakcie tamtego dnia piłkarz stracił aż 3 kilogramy.
  • kontuzja mięśnia przywodziciela lewego uda Belg zagrał w meczu z Betisem z otejpowanym udem. Po spotkaniu wyraźnie kulał, a badania wykazały uraz mięśniowy. W majowym wywiadzie deklarował pełną gotowość do treningów.
  • ból mięśnia lędźwiowego prawej nogi Bramkarz został zwolniony z październikowego zgrupowania reprezentacji z powodu problemu mięśniowego. Wstępnie nie jest to groźny uraz.
  • Zakażenie koronawirusem SARS-CoV-2 Klub poinformował oficjalnie, że Belg otrzymał pozytywny wynik testu na koronawirusa. Bramkarz przebywa na izolacji w Madrycie.
  • Bóle mięśni przywodzicieli Od stycznia bramkarz czuje bóle mięśni przywodzicieli i po finale Ligi Mistrzów, w którym zagrał także z bólem, zalecono mu 6-tygodniowy odpoczynek.
  • Rwa kulszowa w lewym udzie Klub 2 października poinformował o problemach Belga. Wstępnie nie są one poważne, ale powrót do gry się przedłuża.
  • Przeciążenie mięśnia przywodziciela w udzie Belg lutego doznał urazu na rozgrzewce przed meczem z Mallorcą.
  • Naciągnięcie mięśnia przywodziciela w udzie Belg odczuwa przywodziciela od rewanżu z Liverpoolem rozegranego 15 marca i został zwolniony ze sparingu z Niemcami w reprezentacji. Wstępnie nie zagraża to jego grze w klubie.
  • Zerwane więzadło krzyżowe przednie w lewym kolanie Belg doznał kontuzji kolana na treningu 10 sierpnia, a kilka dni później pomyślnie przeszedł operację i rozpoczął rehabilitację. // 19 marca doznał kontuzji w prawym kolanie.
  • Uszkodzenie łąkotki przyśrodkowej w prawym kolanie Na treningu 19 marca Belg poczuł ból prawego kolana. Zdiagnozowano uszkodzenie łąkotki. Był na ostatniej prostej powrotu po zerwaniu więzadła w lewym kolanie.
  • Kontuzja w mięśniu przywodzicielu lewej nogi Belg doznał kontuzji 29 września w trakcie derbów Madrytu. Dograł mecz do końca. Uraz nie jest poważny.