„Baby Real”

Sergio Rodríguez na łamach dziennika MARCA pisze, że podczas gdy świat futbolu pozostawał zafascynowany galaktycznymi gwiazdami przeszłości, Florentino Pérez po cichu organizował własny baby boom. Niczym wizjoner, prezes Realu Madryt zbudował najmłodszą drużynę w ciągu ostatnich dwóch dekad. 

To tak, jakby odkrył kamień filozoficzny futbolu: młodość, talent i potencjał zamieniane w białe złoto. Teraz drużyna jest odmłodzona po odejściu Modricia (39) i Lucasa Vázqueza (34). Co więcej, niedawne transfery Mastantuono (18 lat, gdy dołączy) i Huijsena (20) sprawia, że  „Baby Real” staje się rzeczywistością, która ekscytuje kibiców. 

Liczby nie kłamią. Kadra Realu Madryt na sezon 2025/26 ma średnią wieku 25,07 lat, co czyni ją najmłodszą od sezonu 1998/99, kiedy to wynosiła 24,88 lat. Dla porównania mówimy o erze, w której bardzo młodzi Raúl González i Guti byli wschodzącymi gwiazdami drużyny. W tym rankingu pokoleń tuż za nimi plasują się kadra z sezonu 2015/16 (25,39 lat) i 2010/11 (25,16 lat), ale obecna przewyższa obie zaledwie o kilka dziesiątych punktu.

MARCA zauważa, że ewolucja polityki transferowej Florentino Péreza przebiegała stopniowo, ale skutecznie. Podczas gdy podczas jego pierwszej kadencji jako prezesa (2000-2006) mantrą było podpisywanie kontraktów z gwiazdami piłkarskiego świata – takimi jak Figo, Zidane, Ronaldo Nazario i Beckham – podczas drugiej kadencji (od 2009 roku) paradygmat ten ewoluował w kierunku czegoś bardziej wyrafinowanego i przyszłościowego.

„Teraz do projektu sportowego trzeba podejść inaczej” – oświadczył Florentino w 2017 roku, kiedy już przeczuwał, że kluby-państwa zmienią zasady gry. „Zawsze chodziło o najlepszych piłkarzy świata, Hiszpanów i szkółkę. Teraz dopracowaliśmy to do perfekcji, zwracając uwagę na młodych piłkarzy z całego świata ”.

Podczas dwóch kadencji Florentino Pereza jako prezesa (2000-2006 i 2009-obecnie), obowiązuje niemal religijna zasada, która definiuje jego modus operandi: nie podpisywać kontraktów z zawodnikami powyżej 30. roku życia. Złamał ją tylko kilka razy: Ricardo Carvalho (2010), Diego López (2013) i Joselu (2023). Nawet symboliczne przypadki, takie jak Zidane (29 lat w 2001) czy Alaba (29 lat w 2021), skrupulatnie przestrzegały tego kryterium wiekowego.

Z Franco Mastantuono jako wisienką na torcie – który dopiero skończy 18 lat i będzie częścią drużyny – Real skompletował fascynującą układankę pokoleniową. Młody lewonożny pomocnik, który zadebiutował już w reprezentacji Argentyny, stając się najmłodszym zawodnikiem, który dokonał tego w oficjalnym meczu, reprezentuje wszystko, czego klub szuka: nieokiełznany talent, potencjał i tę iskrę, która tak bardzo podoba się kibicom Realu Madryt.

MARCA stwierdza, że średnia wieku pokazuje prawdziwe zaangażowanie w młode talenty. W ostatnich dekadach szkółka Realu Madryt stała się wylęgarnią talentów. Martin Ødegaard zadebiutował w wieku 16 lat i 157 dni w 2015 roku, po przyjściu z ligi norweskiej. Iker Casillas rozegrał swój pierwszy mecz w wieku 18 lat i 115 dni w 1999 roku, rozpoczynając legendarną karierę, która trwała prawie 20 lat. Debiut Samuela Eto'o, w wieku 17 lat i 270 dni w 1998 roku, były kolejnym preludium do kariery pełnej sukcesów.

Ta machina działa nadal. Daniel Yáñez (17 lat i 254 dni w sezonie 2024/25) był jednym z ostatnich, którzy dołączyli do tego bractwa po debiucie przeciwko Gironie w zeszłym sezonie. Endrick (18 lat i 35 dni) i Diego Aguado (17 lat i 333 dni) również zadebiutowali w zeszłym sezonie. Obecny „Baby Real” potwierdza, że tytuły są w dużej mierze wykuwane dzięki długoterminowym inwestycjom.