Zapomniany Mały Puchar Świata

Zbliżający się start nowego Klubowego Mundialu pod egidą FIFA jest dla Realu Madryt czwartym rozdziałem długiej historii i czwartym turniejem tego typu. Pięć triumfów na dotychczasowych Klubowych Mundialach w poprzednim formacie, cztery triumfy w Pucharze Interkontynentalnym i dwa triumfy w zamierzchłym i zapomnianym już nieco Małym Pucharze Świata. Niezależnie od tego, jak by się te rozgrywki nazywały, to na przestrzeni ostatnich 75 lat w żadnym formacie nie było lepszego klubu od Realu Madryt.

Ale o co tak naprawdę chodzi z Małym Pucharem Świata? Mały Puchar Świata był pierwszym międzykontynentalnym turniejem na szczeblu klubowym organizowanym przez grupę prywatnych biznesmenów w Wenezueli w latach 1952-1957. Brały w nim udział zazwyczaj cztery najlepsze drużyny z Europy i z Ameryki Południowej. Był to jednocześnie poprzednik późniejszego Pucharu Interkontynentalnego, który z kolei w 2000 roku ewoluował w Klubowy Mundial w jego poprzednim formacie. 

Królewscy w Małym Pucharze Świata triumfowali dwukrotnie – w 1952 i 1956 roku. W tej pierwszej edycji mierzyli się z kolumbijskim Millonarios Alfredo Di Stéfano, brazylijskim Botafogo Zizinho i wenezuelskim La Salle, który trenował wówczas Ricardo Zamora. Wszystkie drużyny na przestrzeni 15 dni mierzyły się ze sobą w formacie ligowym. Co ciekawe, to właśnie podczas tego turnieju rozpoczął się temat transferu Di Stéfano do Realu Madryt. Piłkarze ze stolicy Hiszpanii swój drugi tytuł zdobyli w 1956 roku, gdy mierzyli się z brazylijskim Vasco da Gama, portugalskim Porto i włoską Romą.

Mały Puchar Świata cieszył się bardzo dużym zainteresowaniem w Europie, a zawodnicy Realu Madryt po powrocie z Wenezueli byli witani przez tysiące świętujących i wiwatujących kibiców. Mimo wszystko styl gry zespołów z Ameryki Południowej dawał się tym europejskim klubom we znaki. „Nie, to nie była ostra gra, to była po prostu gra na połamanie nóg. Cóż za różnica w porównaniu z tym futbolem, jaki jest praktykowany w Hiszpanii. Tutaj gra jest łagodna”, wspominał Di Stéfano.

UEFA i CONMEBOL widząc sukces Małego Pucharu Świata postanowiły zapoczątkować pod swoim zwierzchnictwem Puchar Interkontynentalny, który wystartował w 1960 roku i w którym mierzyli się ze sobą mistrz Europy z mistrzem Ameryki Południowej. Po kilkuletniej przerwie Mały Puchar Świata starano się reaktywować jeszcze w 1963 roku, aby obowiązywał równolegle z rozgrywanym już co rok Pucharem Interkontynentalnym, ale incydent związany z porwaniem Di Stéfano przez grupę rewolucjonistów w Caracas doprowadził do tego, że turniej ten już nigdy nie wrócił do lat swojej świetności.