Więcej cieni niż blasków Castilli Arbeloi

Sergio López z dziennika AS stwierdza, że choć wszystko dobre, co się dobrze kończy, wszystko złe, co się źle zaczyna. A Castilla Arbeloi ma niepewny start. Początkowo wydawało się, że wszystko pójdzie sprawnie, ale szybko pojawiły się dziury. I to duże. Tylko 6 punktów (na 18 możliwych) i ani jednego czystego konta. Ponadto tylko sześć strzelonych goli to alarmująca statystyka (50% padło w ostatniej kolejce). Na razie etap Arbeloi w zespole rezerw ma więcej cieni niż blasków. 

Najbardziej niepokojący jest aspekt defensywny: to słaba drużyna, ciągle tracąca bramki. Nie ma katastrofy, ale jest słabo. Królewscy stracili dziewięć bramek (30% z nich strzeliło liderujące w lidze Tenerife). A mają przecież utalentowanych defensorów. Fortea na prawej obronie, Joan Martínez w środku i Diego Aguado na lewej. Dwóch młodzieżowych reprezentantów kraju i pretendent do pierwszego zespołu. Ale coś jest nie tak w meczach, drużyna zawsze traci gole. Zespół nie jest „zwarty”, jak często mówią w Valdebebas. Nie jest solidny… w lidze, gdzie solidność jest najważniejsza.

AS pisze, że początek tego sezonu można podzielić na trzy fazy. Początkową, odpowiadającą pierwszej kolejce (zwycięstwo z Lugo). Kiedy drużyna pokazała potencjał, ale potem wszystko się rozsypało. Przyszły cztery kolejne porażki: z Bilbao Athletic, Racingiem Ferrol, Osasuną Promesas i Tenerife. Dwie u siebie i dwie na wyjeździe. Najbardziej niepokojący był tylko jeden strzelony gol. Zaczęto bić na alarm. Aż do meczu z Ponferradiną, gdy rezerwy wygrały 3:2 i pokazały charakter. 

Zespół nadal zawodzi w obronie; ale przynajmniej w ataku coś ruszyło. Dzięki Palaciosowi. Rok i dwa miesiące po zerwaniu więzadła krzyżowego nadeszło dla niego przełamanie. Arbeloa próbował go jako środkowego napastnika, ale jego prawdziwy talent rozkwita na skrzydle. I to była tylko kwestia czasu, zanim stanie się niekwestionowanym lewym pomocnikiem. Stamtąd, ale atakując przestrzenie w polu karnym z duszą killera, strzelił dwa arcyważne gole. Nadal jest praca do wykonania, zanim zostanie przeniesiony na oddział, ale ten pacjent zaczyna oddychać. Castilla grozi, że się obudzi.

AS przypomina, że seria czterech porażek z jednym strzelonym golem zbiegła się z kontuzją Rachada Fettala. Napastnik doznał jej 4 września w meczu towarzyskim kadry Hiszpanii U-20. Minęły cztery tygodnie... i szacuje się, że zostaną mu jeszcze co najmniej trzy tygodnie rekonwalescencji. Rachad z 5 golami był najlepszym strzelcem pretemporady. Bez niego Castilla nie jest sobą. 

A liczby to odzwierciedlają. Styl gry Arbeloi, ten, który doprowadził drużynę Juvenilu A do potrójnej korony (Liga, Puchar i Puchar Mistrzów), jeszcze w rezerwach się nie przyjął. Czegoś brakuje. Nie ma odważnego wysokiego pressingu, szerokości na boisku i siły ataku. To nie działa. Problem leży też w nieobecności Rachada, braku doświadczenia Palaciosa... i kontrowersyjnych decyzjach sędziowskich. Na przykład pojawiła się niezrozumiała czerwona kartka dla Cestero w meczu z Bilbao Athletic.

Castilla nigdy nie remisuje; albo wygrywa, albo przegrywa. Problem w tym, że gracze Arbeloi w tej chwili tracą więcej, niż zyskują. Są w strefie spadkowej ... z zaledwie 6 punktami (na 18 możliwych). A mają wystarczająco jakościowy skład, żeby osiągnąć wiele, wiele więcej. Statek płynie dalej, próbując łatać dziury. Przed nim jeszcze długa droga; ale wypłynięcie na szerokie wody nie było udane. Trochę blasku... i dużo cieni.