Gonzalo: Zagrałbym na boku obrony, na stoperze czy nawet w bramce, gdyby mnie o to poproszono

– Klubowy Mundial? Patrzę na to dziś z odrobiną większego dystansu. Minęło trochę czasu, więc lepiej to wszystko przyswoiłem. Kiedy wracam do tamtych chwil, sam siebie potrafię zaskoczyć.

– Oferty latem? Moja jedyna opcja od początku była taka, żeby zostać w Realu Madryt. Dla mnie to spełnienie marzeń, że jestem częścią pierwszej drużyny, i jestem bardzo zadowolony z decyzji, którą podjąłem.

– Konkurencja w ataku? Mówimy o najlepszym klubie na świecie, więc konkurencja jest maksymalna, bo tu zawsze są najlepsi piłkarze. Ale ja od lat jestem w canterze, od dziecka jestem madridistą i naprawdę nie żałuję wyboru.

– Nowa codzienność? Najbardziej zmienia się sfera medialna: ludzie rozpoznają cię na ulicy. Z rodziną i przyjaciółmi nic się nie zmienia, wciąż jestem tym samym chłopakiem sprzed Klubowego Mundialu.

– Numer na koszulce? Wiedziałem, że jest szansa na dziewiątkę, bo Mbappé miał wziąć dziesiątkę, ale to nie ja decydowałem. Klub przydziela numery najpierw tym, którzy są tu dłużej, a Endrick też chciał dziewiątkę, więc ją dostał. Nie zamierzałem narzekać. Najważniejsze, że jestem w kadrze pierwszego zespołu, niezależnie od numeru.

– Mecz w Ałmatach? Podróż była długa, wiele godzin lotu, ale dotarliśmy w porządku. Przyjęto nas świetnie. To, że Real Madryt jedzie aż tak daleko, to jednak nowość.

– Wysoka porażka w derbach? Nie potrafiliśmy dobrze czytać meczu i potoczyło się, jak się potoczyło. Trener już mówił: radości i rozczarowania muszą trwać krótko. Skupiliśmy się na analizie i wyciągnięciu wniosków.

– Xabi Alonso? Od Klubowego Mundialu zawsze okazywał mi zaufanie, dawał wskazówki, żebym był jak najbardziej spokojny. Jest bardzo blisko nas wszystkich. To jeden z najlepszych trenerów na świecie.

– Bycie przykładem dla cantery? Dostać się do pierwszej drużyny jest bardzo trudno. W Realu Madryt konkurencja i poziom są najwyższe. Jestem dumny, że mogę być przykładem dla innych chłopaków z cantery i pokazać im, że to jest możliwe.

– Reprezentacja? Bardzo się cieszę, że jestem w U-21 i mogę reprezentować kraj. Nie będę kłamał, jestem bardzo ambitny i moim celem jest pierwsza kadra. Na dziś mamy tutaj dwa jasne cele: awans na Euro U-21 i na igrzyska olimpijskie.

– Luís de la Fuente i rywalizacja? Osobiście z nim nie rozmawiałem. Widzieliśmy się tylko na jednym treningu pierwszej kadry, ale nie było okazji pogadać. Pozycja jest bardzo otwarta. Mamy szczęście, bo w Hiszpanii jest wielu utalentowanych piłkarzy, tak jak na innych pozycjach.

– Idol? Zawsze mówiłem, że moim idolem i inspiracją jest Cristiano Ronaldo. To bardzo kompletny piłkarz i staram się czerpać z niego we wszystkim, w czym się da.

– Raúl? Jestem bardzo wdzięczny, że dzieliłem z nim szatnię. Bardzo mi pomógł. Sam był napastnikiem i przechodził przez to, co ja. Dał mi mnóstwo rad, a na Mundialu pisał, żeby pogratulować.

– Przyszłość? Teraz w głowie mam tylko ten sezon w Realu. Chcę wykorzystać każdą minutę, którą dostanę. Nie ma sensu tracić czasu na myślenie o przyszłości, skoro jestem tam, gdzie chcę być.

– Sprawa Valverde i pozycje na boisku? Żaden piłkarz nie odmówił gry na innej pozycji. Wszyscy jesteśmy gotowi grać tam, gdzie trzeba, żeby pomóc drużynie. Zagrałbym na boku obrony, na stoperze czy nawet w bramce, gdyby mnie o to poproszono.