Oceny zawodników po meczu z Osasuną

1. Courtois

Zero parad, bo nie było strzałów celnych. Same skuteczne wyjścia i duża skuteczność zagrań. Nie wydaje mi się, że mógł wyłapać zgranie w końcówce, gdzie było groźnie i Budimir stanął przed realną szansą na zdobycie bramki.

12. Trent Alexander-Arnold

Według mnie, był najgorszy. Nie widzę u niego dobrego poziomu ani w przyjęciu, ani w swoich zagraniach (nawet tych flagowych), ani w intensywności. Nie daje nawet pewności w rozegraniu, bo ma dziwne, elektryczne ruchy i zagrania bez napięcia. Przepuścił jedno dośrodkowanie na drugi słupek i dał Osasunie jedną z dwóch realnych okazji na zdobycie bramki. Na mundialu było średnio, teraz jeszcze gorzej. Jeszcze nie martwi, ale może być tylko lepiej. Lubię go, więc by go pocieszyć, pochwalę akcję ze startu meczu, gdy dograł w ataku do Kyliana, rozgrywając i przełamując formacje rywala zagraniem (Francuz próbował napędzić się przyjęciem i wywalczył rożny). Tam właśnie widać było, że do tych jego zagrań czy gry potrzeba ruchu, a wczoraj też było raczej w zespole granie do nogi i czekanie, żeby coś ktoś zrobił.

3. Militão

Jest intensywność i gra bez strachu, ale też były błędy, które irytowały, jak zagapienie się i kopnięcie rywala na pierwszy groźny stały fragment Osasuny czy zgranie głową przy presji rywala prosto na nadbiegającego Budimira, który dostał szansę, by oddać strzał. Pewny w rozegraniu. Nie ma żadnej wątpliwości, że w poprzednim sezonie bardzo go brakowało. Wydaje się, że dobrze paruje się z Deanem.

24. Dean Huijsen

Nie znałem go, oczekiwania jakieś były, ale zaskakuje mnie z każdym meczem. Eksperci podkreślają jego statystykę przerzutów (16 celnych, ostatnie takie wyniki notował w La Lidze sam Toni Kroos w 2024 roku), a mi bardzo podoba się jego siła podań i napędzanie rozegrania w swojej strefie. Przy tym miał z dwie straty, które były totalnie niewymuszone i wynikały może z jego poczucia pewności siebie? Do tego jest dosyć twardy w pojedynkach, jak na swoją posturę. Co ciekawe, wygrał więcej pojedynków główkowych niż Mili.

18. Álvaro Carreras

Bardzo ruchliwy, aktywny. Jak na początek tej historii, to uważam, że dobrze szukał Viniego czy nawet Kyliana, a także swoich akcji czy nawet strzału. Bardzo podoba mi się jego pierwszy ruch w dryblingu i gdy dodaje do niego szybkość, to bardzo łatwi gubi rywala. Nawet jeśli tracił piłkę, to pokazywał podstawę, że jest obrońcą i haruje w powrocie. Przy tym statystyki wskazują, że stracił najwięcej piłek w zespole. Moim zdaniem musi też robić więcej w powietrzu: to on przegrał pierwszą główkę przed okazją Osasuny w końcówce (nawet nie przegrał, a skoczył absolutnie obok i nawet nie utrudnił życia rywalowi).

14. Tchouaméni

Było go mało także przez grę rywala. Zawsze oferował się do pomocy w rozegraniu, ale sam szukał prostych zagrań bez realnej kreacji. Na pewno nie jest to spełnienie marzeń osób krzyczących o wprowadzenie rozgrywającego do drugiej linii. Moim zdaniem na dzisiaj najlepszy główkujący w zespole i był blisko gola po rożnym od Mastantuono. Jedna z głównych debat ekspertów po tym meczu brzmi: czy na nisko grających rywali któryś z pary Tchou-Fede jednak nie powinien być zastąpiony kimś ofensywniejszym.

8. Valverde

Jak wyżej w sprawie dodania czegoś do ofensywy na nisko ustawionych rywali, przy czym Federico kilka razy wykonywał ruch do ataku, w tym nawet na pozycję numer 9. Bardziej widoczny od Tchou, bo grał wyżej i miał większy udział w grze, ale to nie był na pewno Federico, którego osobiście uznałem najlepszym graczem Realu w poprzednim sezonie. W końcówce został łatwo ograny w środku pola i stworzyła się groźna sytuacja, którą przerwał on sam powrotem w pole karne.

15. Arda Güler

Statystyki nie wskazują, by był aż tak aktywniejszy od Fede, ale wyraźnie ma być tym rozgrywającym (w drugiej linii, bo Huijsen też pełni taką rolę ze swojej strefy). Z czasem ruszał coraz wyżej, w drugiej połowie doszedł też do groźnego uderzenia. Zabrakło tego błysku, jaki zobaczyliśmy w meczu z Tirolem. Były zaskakujące niewymuszone straty, ale też była odpowiedzialność i walka w odbiorze. Moja opinia jest taka, że trzeba mu też określić, czy ma rozgrywać bliżej obrony, czy napędzać akcje wyżej, bo widzę to jako dwie różne role. Jeśli mamy Deana i budujemy dobrą strukturę z tyłu, to czy nie powinien iść trochę wyżej, a już szczególnie jeśli masz za sobą Tchou i Fede? Czekam na rozwój tej sytuacji.

21. Brahim

Nie mam tak złych ocen, jakie widzę w naszym środowisku po tym meczu. Jasne, że lewa flanka przykryła prawą, ale też trzeba patrzeć tu na styl graczy czy różne konteksty. Debata jak zawsze: trzyma długo piłkę i jak coś zrobi, to nie irytuje, a jak nie zrobi, to irytuje. Z tego meczu przykłady jego dobrych takich akcji to kombinacja, która dała strzał Carrerasa na starcie meczu oraz - co może nie było ogromne, ale jednak - wyprowadzenie akcji na karnego (nawet jeśli Kylian zwolnił ją, zawrócił i dopiero sam ruszył w pole karne). W moim excelu z udziałami się zapisze. Była praca w obronie z błyskiem w postaci wywalczenia karnego przy nacisku na rywala w rogu boiska.

7. Vinícius

Ludzie chcieli zaangażowania w defensywę i to dostają. Co do oczekiwanych przez wszystkich błysków: moim zdaniem to był faul w polu karnym (ale... więcej o tej akcji w sekcji sędziego), do tego został sfaulowany wychodząc za obronę do groźnej sytuacji i jeden ze skutecznych dryblingów w polu karnym zakończył się dograniem do Kyliana i świetną sytuacją, w której Kyks oddał po prostu zły strzał. Zgadzam się, że czegoś mu brakuje (radości? samej szybkości?). To już nie jest natarcie za natarciem (przy czym w Innsbrucku na przykład było wyraźnie słychać, jak Xabi krzyczał mu, żeby nie tracił piłki i rozegrał), ale niezmiennie uważam, że w debacie o nim jest więcej hejtu niż czegokolwiek innego. Tak myślę i to mnie szczerze zaskakuje (a może i nie?), ale nikogo z was nie uczę tu, jak żyć. Może rozwiązanie na teraz (na stałe?) to granie mu piłek na dobieg i wykorzystanie jego szybkości+dogrania, a nie do nogi i dryblingu, gdzie nie jest skuteczny.

10. Mbappé

Pokazał w dryblingu, że jak masz ten gwiezdny poziom, to potrafisz wręcz ośmieszać rywala. Wchodził do gry, atakował z głębi, był aktywny. Określiłbym to tak, że emanował energią. Momentami wyglądał, jakby miał tę aurę Super Saiyanina (wiem, to tylko Osasuna i niczego nie wygraliśmy, ale tak sobie pomyślałem w meczu i chciałem to napisać). Sam wywalczył karnego i go wykorzystał. Jak na mecz bez przestrzeni do biegania, to nie wiem, czy przy swojej charakterystyce może robić więcej.

2. Carvajal

Pewnie nawet nie powinienem tego pisać, gdy jest tak chwalony przez każdego i podkreśla się jego powrót do gry w domu po ciężkiej kontuzji, ale ja widzę wątpliwości co do jego możliwości fizycznych. Do tego znowu (jak w meczu z PSG) po tym, jak był spóźniony, to zaatakował rywala bardzo ostro i powinien obejrzeć kartkę. Przy tym on wraca po przepotężnej kontuzji (wykraczającej poza jedno więzadło, bo to było też drugie więzadło i mięsień). Sam podkreśla, że potrzebuje meczów.

30. Mastantuono

Oferuje na prawym skrzydle większą aktywność i gierkę niż Brahim. Zaliczył dwie absolutnie niewymuszone straty, ale był aktywny, nie chował się, pokazał coś, co sprawia, że wierzysz, że coś tam może być. Ba, ponad wszystkim po 4 treningach był pierwszą zmianą trenera w meczu na styku. Mógł mieć asystę po dograniu z rożnego na głowę Tchou.

16. Gonzalo

19. Ceballos