Ter Stegen: Teraz lepiej kalkuluję ryzyko

Marc-André ter Stegen w poprzednich rozgrywkach ligowych ustanowił rekord parad bramkarza w Klasyku na Santiago Bernabéu. Niemiec w kwietniu obronił 12 z 14 uderzeń Królewskich i dał wtedy swojemu zespołowi nadzieję na mistrzostwo. Rozwój 25-latka od przejścia do Hiszpanii był na tyle prawidłowy, że dzisiaj jest jednym z filarów całej Barcelony i jedną z ważniejszych postaci całego Klasyku.

W tym sezonie Ter Stegen prowadzi w klasyfikacji Trofeo Zamora razem z Janem Oblakiem. Obaj wpuścili w 16 meczach ligowych tylko 7 goli, a wiele interwencji Niemca wyciągało zespół ze sporych kłopotów. Bramkarz sezon zaczął od wpuszczenia 5 goli w dwumeczu o Superpuchar Hiszpanii, a trafienie Asensio w rewanżu określił mianem najlepszego gola, jakiego kiedykolwiek wpuścił, ale potem prezentował się perfekcyjnie, wpuszczając do siatki także 5 bramek, ale w kolejnych 16 starciach. Niemiec udzielił wywiadu dziennikowi El País, z którego przedstawiamy najważniejsze fragmenty.

– Na początku wszyscy rozmawiali o mojej grze nogami, bo to było ważne dla Barcelony. Jednak ja jestem bramkarzem i wiem jak ważna jest gra nogami, ale kluczowe jest wykonywanie swojej pracy rękami. Dopóki bronię strzał, jest dobrze. Najważniejsze jest głowa. Jako golkiper Barcelony czasami masz tylko jedną szansę na pokazanie tego, ile jesteś warty. Czasami tego dnia rywal nie odda już kolejnego strzału. Dlatego trzeba być skoncentrowanym i mieć poukładaną głowę.

– 14 czystych kont w 23 meczach? Wykonaliśmy dobrą pracę nad bronieniem i jeśli każdy oferuje swoją najlepszą wersję przy stabilizowaniu fazy obronnej, wszystko jest dla mnie łatwiejsze. Zachowywanie czystego konta to zasługa zespołu.

– Czy jestem najlepszy na świecie? Ja mogę jedynie grać dobrze, dbać o siebie, myśleć o piłce i poprawiać się. Nie lubię rozmawiać o sobie, chociaż podoba mi się nasza obecna sytuacja i oczekuję, że się nie zmieni. Jestem z siebie zadowolony, chociaż daleko do końca mojej kariery i nie mogę jeszcze czuć się dumny.

– Po przegraniu Superpucharu wiedzieliśmy, że musimy pracować tak ciężko jak zawsze i iść w naszym kierunku ze wskazówkami od Valverde, który moim zdaniem odcisnął swoje piętno na zespole.

– Gol od Realu boli bardziej? Boli jak każdy, ale jeśli mogę coś dodać, to bardzo zabolało mnie trafienie z zeszłego sezonu, gdy Ramos strzelił nam w 89. minucie. Czułem się wtedy źle.

– Błędy w podaniach? W każdym tygodniu analizujemy tracone gole, podania… Wszystko. Dobrze jest wiedzieć, co myśli nasz trener bramkarzy i cenię jego opinie, bo patrzy na to z innego kąta. To dobra rzecz, by się poprawiać. Minimalizowanie ryzyka? Nie, nie chodzi o to, że podejmuję mniejsze ryzyko, ale o to, że lepiej je kalkuluję.

– W Klasyku mierzą się dwie pewnie najlepsze ekipy w lidze i na świecie. Wiemy, kogo mamy przed sobą i że musimy uważać na wszystkich. Musimy jednak też myśleć o naszej grze, bo dzięki niej mamy zazwyczaj większe szanse na wygraną.

– Mówi się, że sekretem tej Barcelony jest gra zespołowa, ale ja sądzę, że poza byciem rodziną w szatni trener wykonał też inną pracę. Patrzył na ekipę z zewnątrz, gdy pracował w Athleticu i wiedział, co zmienić, by ją poprawić. Ta wizja wyszła nam na dobre, jesteśmy w dobrej dyspozycji w obronie i musimy to utrzymać lub poprawić, by pozostawać na górze przez cały sezon.