Advertisement
Menu
/ Toumek / Nichiren

Historyczne mecze Realu Madryt - część 7.

Dziś mamy dla Was pierwszy Puchar Interkontynentalny

Europa miała Puchar Mistrzów, Ameryka Południowa zaś - Puchar Wyzwolicieli, Copa Libertadores. Musiało więc prędzej czy później dojść do sytuacji, w której ktoś wymyśli, aby najlepsze drużyny z obu kontynentów mierzyły się w walce o tytuł najlepszej w ogóle klubowej ekipy świata. I faktycznie, pierwszą edycję Copa Libertadores rozegrano w 1960 roku i już jej zwycięzca zmierzył się z triumfatorem Pucharu Europy A.D. 1960 - Realem Madryt. O tym właśnie chcemy Wam dziś opowiedzieć.

Pierwszy raz turniej mogący aspirować do miana klubowych mistrzostw Ameryki Południowej rozegrano już w 1948 roku. Wybrano dlań formułę "każdy z każdym jeden mecz", a pierwsze miejsce na siedem drużyn zajęli prowadzeni przez słynnego Flávio Costę Brazylijczycy z Club de Regatas Vasco da Gama, wyprzedzając River Plate o jeden punkt.

Przez kolejnych dwanaście lat Ameryka Południowa pozbawiona była rozgrywek klubowych na szczeblu międzynarodowym. Zmieniło się to, jak wspomnieliśmy, dopiero w 1960 roku. W pierwszej edycji Copa Libertadores udział wzięło sześć klubów: z Argentyny - Club Atlético San Lorenzo de Almagro, z Boliwii - Club Jorge Wilstermann (pasjonujący się lotnictwem kojarzą zapewne Jorge Wilstermanna, pioniera lotnictwa w tym górskim kraju, obecnie patrona międzynarodowego lotniska w Cochabambie), z Brazylii - Esporte Clube Bahia, z Chile - Club de Fútbol Universidad de Chile, z Kolumbii - Club Deportivo Los Millonarios, z Paragwaju - Club Olimpia (ten z Asunciónu), a z Urugwaju - Club Atlético Peńarol. Ostatnie dwa spotkały się w finałowym dwumeczu. 12 czerwca Peńarol wygrał na własnym boisku 1:0, zaś rewanż z stolicy Paragwaju zakończył się remisem 1:1.

Rywalizację o Puchar Interkontynentalny również zaplanowano w formie dwumeczu.

3 lipca 1960 roku Real Madryt i Peńarol spotkały się na stadionie Centenario. Mecz sędziowany przez Argentyńczyka José Luisa Praddaudego był ciekawy i wyrównany, ale nie obfitował w sytuacje podbramkowe - winę za to ponosiła fatalna, nawet jak na ówczesne standardy, murawa, widać to doskonale w naszym skrócie. Widać też, o ile lepiej prezentowała się murawa naszego stadionu, gdy we wrześniu Peńarol przyleciał rozegrać mecz rewanżowy.

Składy z pierwszego meczu:
CA Peńarol: Maidana, Martínez, Salvador, Pino, Gonçálvez, Aguerre, Cubilla, Linazza, Hohberg, Spencer, Borges
Real Madryt: Domínguez, Marquitos, Santamaría, Pachín, Vidal, Zárraga, Canario, Del Sol, Di Stéfano, Puskás, Bueno

4 września 1960 roku na naszym stadionie zebrało się około stu tysięcy kibiców - i dane im było obejrzeć naprawdę pierwszorzędne, obfitujące w bramki widowisko. Ale kwestia ostatecznego zwycięstwa była nierozstrzygnięta przez nie więcej niż cztery minuty, bo po takim właśnie okresie gospodarze prowadzili juz 2:0 po golach Puskása i Di Stéfano. Kiedy węgierski Major podwyższył na 3:0 w ósmej minucie, można się było spodziewać rekordowego pogromu, ale podopieczni Roberta Scaronego wzięli się w garść i zaczęli stawiać bardziej zdecydowany opór, choć już raczej nie wierzyli, że uda im się doprowadzić do wyrównania.

Do przerwy wynik zdążył się jeszcze zmienić po trafieniu Jesúsa Herrery na 4:0, a piątą, niezwykłą bramkę dla Królewskich zdobył w 54. minucie Paco Gento. W tym momencie gospodarze spuścili z tonu i czekali tylko na zakończenie meczu i możliwość odebrania trofeum, goście... goście też czekali na zakończenie meczu, bojąc się, że mogą stracić kolejne gole i powrócić do Montevideo unurzani w hańbie po uszy. Nie doszło jednak do tego i w sumie dobrze, bo szkoda by było fajnej, utytułowanej drużyny. A jeszcze na dziesięć minut przed końcowym gwizdkiem dość szczęśliwą honorową bramkę dla Los Aurinegros strzelił 23-letni wówczas, dziś już nieżyjący, Ekwadorczyk Alberto Spencer, najlepszy strzelec w historii Copa Libertadores.

Trofeum odebrał w imieniu kolegów kapitan Realu Madryt, Alberto Zárraga.

Składy z meczu rewanżowego:
Real Madryt: Domínguez - Santamaría, Zárraga, Marquitos, Vidal, Pachín, Herrera, Del Sol, Di Stéfano, Puskás, Gento
CA Peńarol: Maidana - Majewski, Martínez, Pino, Salvador, Aguerre, Cubilla, Linazza, Hohberg, Spencer, Borges

Pobierz skrót z:
Sendspace.pl
Rapidshare.com
RealMadrid.pl (prosimy korzystać tylko, jeżeli powyższe dwa linki nie będą działały lub korzystanie z nich będzie z jakiegoś powodu utrudnione)

W następnym odcinku cyklu zaprezentujemy Wam szósty triumf Realu Madryt w Pucharze Mistrzów. Czekamy na sugestie, co chcielibyście obejrzeć za dwa odcinki. Nie gwarantujemy realizacji życzeń, ale postaramy się.

Wyłącz AdBlocka, żeby zobaczyć pełną treść artykułu.

Reklamy są jedyną formą, jaka pozwala nam utrzymywać portal, płacić za serwery czy wykorzystywanie zdjęć, by codziennie dostarczyć Ci sporą porcję informacji o Realu Madryt. Dlatego prosimy Cię o wyłączenie AdBlocka, jeśli w pełni chcesz cieszyć się możliwościami nowej strony i korzystać z naszej pracy. Gracias!

Komentarze

Wyłącz AdBlocka, żeby brać udział w dyskusji.

Reklamy są jedyną formą, jaka pozwala nam utrzymywać portal, płacić za serwery czy wykorzystywanie zdjęć, by codziennie dostarczyć Ci sporą porcję informacji o Realu Madryt. Dlatego prosimy Cię o wyłączenie AdBlocka, jeśli w pełni chcesz cieszyć się możliwościami nowej strony i korzystać z naszej pracy. Gracias!