„Yamal to sposób życia, a Vinícius to brak dyscypliny i zamach na wizerunek klubu”

Znajdujemy się w pełni kampanii mającej na celu przedstawienie Lamine Yamala jako problemu na wzór tego, jakim dla Realu Madryt jest Vinícius. Madrycka propaganda wykorzystuje młodą gwiazdę Barcelony jako zasłonę dymną, by ukryć nieustający konflikt, jakim jest dla nich Brazylijczyk. W ten sposób, atakując Yamala, próbują pomniejszyć zniewagę, jaką Vinícius okazał swojemu trenerowi.

I nie, oba przypadki nie są takie same. W przypadku Lamine’a chodzi o sposób życia osiemnastoletniego chłopaka w dobie społeczeństwa Internetu, natomiast w przypadku Viníciusa chodzi o poważny brak dyscypliny, konflikt z trenerem, zagrożenie dla szatni i zamach na wizerunek klubu.

Lamine jest pierwszym światowym fenomenem sportowym w epoce mediów społecznościowych. Osobiście nie rozumiem, dlaczego ludzie wystawiają na widok publiczny swoje życie, wakacje, to, co jedzą i gdzie śpią, swoje sympatie i antypatie. Ale rozumiem, że świat zmierza w tym kierunku, że dzisiejsza młodzież nie jest taka jak nasze pokolenie, tak samo jak nasze nie było jak pokolenie naszych rodziców.

Również futbol się zmienił i, uwięziony w sieci, czyni z Lamine’a idealny interes… ale też idealną ofiarę. Jak we wszystkim, musi on znaleźć równowagę, odróżnić, co mu służy, a co mu szkodzi, zdecydować, gdzie i jak się pokazuje, zrezygnować z dziecinad, przesady oraz z „lajków i serduszek”. Ma jeszcze czas, by wyciągnąć lekcję, jaką dał mu Klasyk. Vinícius natomiast pokazał, że nie potrafi się uczyć. Jest prowokacyjny, wybuchowy i niedyscyplinowany. Jego problemem jest jego charakter i tego już nie zmieni. Nie ma to nic wspólnego z Lamine’em.