Ettore Messina, kolekcjoner trofeów

Najbardziej utytułowana drużyna i jeden z najbardziej utytułowanych trenerów Starego Kontynentu - trudno o lepsze zestawienie. Nowy szkoleniowiec koszykarskiego Realu Madryt przybywa jako zwycięzca, pragnąc odzyskać ten tytuł dla swojego nowego klubu, przywracając Los Blancos do europejskiej elity - miejsca, na które zasługuje bogata historia sekcji.

Ettore Messina, urodzony 30 września 1959 roku w Katanii, posiada niezwykłą kolekcję dokonań. Największe i najbardziej znane z nich to oczywiście cztery trofea za zwycięstwo w Eurolidze - dwukrotnie z Virtusem oraz CSKA. Jego umiejętności prowadzenia zespołu są doceniane na kontynencie od lat, a ostatnimi czasy nawet poza nim, skąd zainteresowanie jego osobą kilku klubów NBA. Rozległa wiedza w dziedzinie koszykówki pozwala mu wyciągać z zawodników to, co najlepsze, jednocześnie blokując ich zapędy do „gwiazdorstwa". Praca, praca i jeszcze raz praca.

Messina to człowiek dialogu, posługuje się płynnie kilkoma językami. Wśród nich - hiszpańskim, owocem letnich pobytów w tamtejszych klinikach, dzięki czemu nie będzie miał problemu z porozumieniem się z większością madryckich koszykarzy. Trener posiada ogromną sportową ambicję, objawiającą się w niezwykłej inteligencji na parkiecie i poza nim, czego wymaga także od pozostałych. Ci, którzy go znają, nazywają go Valdano italiano, czyli „włoski Valdano". O jego wysokim wykształceniu, oprócz skończonych studiów, świadczyć może fakt opublikowania kilku książek, o tematyce koszykarskiej.

Najwięcej czasu w swojej karierze Włoch spędził w Bolonii, trenując tamtejszy Virtus. Bolonia to miasto żyjące koszykówką, pełne pasjonatów tego sportu. Presja jest tam dużo większa. Kiedy stanowisko objął Ettore Messina, dla Virtusu rozpoczął się złoty okres, podczas którego zespół trzykrotnie sięgał po mistrzostwo kraju (sezony 1992/93, 1997/98 oraz 2000/01), cztery puchary (w latach 1990, 1999, 2001 oraz 2002). Nie zabrakło również sukcesów na arenie europejskiej - Puchar Saporty w roku 1990, a także, co najważniejsze, dwukrotny triumf w Eurolidze, w sezonach 1997/98 i 2000/01. W międzyczasie trener objął posadę w reprezentacji Włoch, zdobywając, między innymi, srebrny medal na EuroBaskiecie w 1997 roku. Poważne kłopoty finansowe zmusiły Virtus do degradacji do drugiej kategorii ligowej, co skłoniło Messinę do podjęcia pracy w kolejnym wielkim klubie - Benettonie Treviso.

Wraz z jego przybyciem, Treviso zyskało wartość nie tylko na własnym podwórku. W roku 2003 wprowadził drużynę do Final Four, w tym samym sezonie zdobywając także mistrzostwo ligi włoskiej. Z Sycylijczykiem na ławce trenerskiej, Benetton stał się najlepszą drużyną północnych Włoch, trzykrotnie wygrywającą w rozgrywkach o Puchar Włoch - w latach 2003, 2004 i 2005. Sezon 2004/05 był jego ostatnim, spędzonym we Włoszech, bowiem przyjął wyzwanie przywrócenia potęgi jednej z największy legend europejskiej koszykówki - CSKA Moskwa.

Moskiewski rozdział włoskiego trenera był wyjątkowo bogaty w sukcesy. Spędził tam cztery lata, zapisując na koncie klubu tyleż samo mistrzostw kraju. Do tego dorobku dodać należy dwa Puchary Rosji, z lat 2006 i 2007. Największą pamiątkę po sobie Messina pozostawił CSKA w Europie. Drużyna, prowadzona przez niego, co roku awansowała do Final Four, czego owocem były dwa zwycięstwa w Eurolidze, w sezonach 2005/06 oraz 2007/08. Były to cztery lata dominacji CSKA Moskwa nie tylko w Rosji, ale i na całym kontynencie.

Tego też wymaga się od niego w Madrycie. Przybywa z jasnym celem, nakreślonym nie tylko przez działaczy klubu, ale i, przede wszystkim, przez kibiców. Wszyscy oni czekają trzynaście lat, aby móc obejrzeć grę własnej drużyny w gronie najlepszej czwórki Europy. Trzynaście długich lat. Ettore, czas na sukcesy z Realem Madryt.

Przebieg kariery:
1976-80: Reyer Venice (juniorzy).
1980-82: Superga Mestre (juniorzy).
1982-83: Fantoni Udine (asystent trenera).
1983-89: Virtus Bolonia (asystent trenera).
1989-93: Virtus Bolonia.
1993-97: Reprezentacja Włoch.
1997-2002: Virtus Bolonia.
2002-05: Benetton Treviso.
2005-09: CSKA Moskwa.
2009-?: Real Madryt.

Zdobyte trofea:
- Zwycięzca Pucharu Saporty w roku 1990 z Virtusem Bolonia.
- Puchar Włoch w roku 1990 z Virtusem.
- Mistrzostwo Włoch w sezonie 1992/93 z Virtusem.
- Złoty medal Igrzysk Śródziemnomorskich w 1993 roku z reprezentacją Włoch.
- Srebrny medal Przyjaźń-84 w 1994 roku z reprezentacją Włoch.
- Srebrny medal EuroBasketu w 1997 roku z reprezentacją Włoch.
- Mistrzostwo Włoch w sezonie 1997/98 z Virtusem.
- Zwycięstwo Euroligi w sezonie 1997/98 z Virtusem.
- Puchar Włoch w 1999 roku z Virtusem.
- Mistrzostwo Włoch w sezonie 2000/01 z Virtusem.
- Zwycięstwo Euroligi w sezonie 2000/01 z Virtusem.
- Puchar Włoch w roku 2001 z Virtusem.
- Puchar Włoch w roku 2002 z Virtusem.
- Mistrzostwo Włoch w sezonie 2002/03 z Benettonem Treviso.
- Puchar Włoch w roku 2003 z Benettonem.
- Puchar Włoch w roku 2004 z Benettonem.
- Puchar Włoch w roku 2005 z Benettonem.
- Zwycięstwo Euroligi w sezonie 2005/06 z CSKA Moskwa.
- Mistrzostwo Rosji w sezonie 2005/06 z CSKA.
- Puchar Rosji w roku 2006 z CSKA.
- Mistrzostwo Rosji w sezonie 2006/07 z CSKA.
- Puchar Rosji w roku 2007 z CSKA.
- Mistrzostwo Rosji w sezonie 2007/08 z CSKA.
- Zwycięstwo Euroligi w sezonie 2007/08 z CSKA.
- Mistrzostwo Rosji w sezonie 2008/09 z CSKA.

Wyróżnienia indywidualne:
- Najlepszy włoski trener juniorów w latach 1984, 1985 oraz 1986.
- Włoski trener roku w latach 1990, 1993, 1998, 2001 oraz 2005.
- Europejski trener roku 1998.
- Trofeum imienia Aleksandra Gomelskiego za sezon 2005/06.