Dlaczego Diarra jest nietykalny?

Dziennikarz gazety Marca, Jaime Collazos, opublikował dzisiaj na portalu najbardziej poczytnego dziennika sportowego w Hiszpanii felieton, w którym porusza problem środkowego pomocnika w Realu Madryt. W ogniu ostrej krytyki znalazł się reprezentant Mali, Mahamadou Diarra.

Specjaliści mawiają, że środkowy pomocnik to kluczowa pozycja w drużynie. Trener Realu Sociedad, Juan Manuel Lillo, często powtarza: "Powiedz mi, jakiego masz środkowego pomocnika, a powiem ci, jaką masz drużynę". Taki jest właśnie futbol. Mahamadou Diarra jest nietykalny w Realu Madryt (i to u Schustera, rzecz kuriozalna); Pep Guardiola wybrał Seydou Keitę, aby ten towarzyszył Yayi Touré; Koffi Ndri Romaric przybył do Sevilli, aby zastąpić Keitę i Christiana Poulsena; Juventus Turyn sięgnął po Mohameda Sissoko; Atlético wybrało Paulo Assunçao, który ma podbić Ligę Mistrzów; Unai Emery zaufał Davidowi Albeldzie; Javier Mascherano kradnie minuty Xabiemu Alonso w Liverpoolu; Chelsea zaś pożegnała się z 35-letnim Claude'em Makélélém, który będzie nowym mózgiem w PSG. Nie można zapomnieć również o Gennaro Gattuso i szkole, którą stworzył w Italii.

Chcę powiedzieć, że futbol podąża w konkretnym kierunku. W dzisiejszych czasach nie da się obejść bez silnego i nastawionego bojowo środkowego pomocnika, który jest w stanie być w dwóch miejscach naraz. To oczywiste, że dobry pomocnik musi wiedzieć jak grać na najważniejszej pozycji w drużynie. Musi wiedzieć kiedy biegać, a kiedy nie. Nie może tracić z oczu skrzydłowych. Musi dobrze rozumieć się ze stoperami. Jednak przede wszystkim musi wiedzieć, co zrobić z piłką. Bez tego środkowy pomocnik nie ma nic. Będzie cierpieć, a tym bardziej cierpiała będzie drużyna.

Mimo że futbol podąża w tym kierunku, sądzę, że Schuster musiał obrać inną drogę. Wiadomo, że to nie Diarra jest winnym ogromnej ilości goli, które traci drużyna (i tego, że - według większości - przede wszystkim ma zdolności defensywne), jednak ponosi odpowiedzialność za ofensywę drużyny. Jeśli o tym pomyślimy, okaże się, że Diarra ani nie zapobiega bramkom, ani nie pomaga w ataku. Raczej przeszkadza w obu elementach gry. Rozwiązanie wydaje się proste: Gago albo De la Red. Albo obaj, jeśli Schuster postawi na potencjał ofensywny i zdolność zdobywania bramek przez pomocników, którzy muszą łatać braki w ataku. Wszak nawet reprezentacja Hiszpanii udowodniła, że ustawienie z jednym napastnikiem może być bardzo ofensywne. Sneijder, Van der Vaart i Guti gwarantują dużą liczbę bramek.

W związku z powyższym nasuwa się wiele pytań. Dlaczego nigdy nie krytykuje się Diarry? Dlaczego krytykuje się najbardziej odważnych? Gutiemu zarzuca się, że nie wyjdzie mu jakieś nieprawdopodobne podanie, a potem wychwala pod niebiosa, kiedy takie podanie dojdzie do celu. Dlaczego Schuster nie odświeży sobie swojej kariery piłkarskiej? Dlaczego nikt nie chce upodobnić się do Manchesteru United? To najlepsza drużyna na świecie, a środkowym pomocnikiem jest tam... Paul Scholes. Piłkarz, który nie odpowiada dzisiejszym kanonom środkowego pomocnika. Jest niziutki, ma słabe warunki fizyczne i prawie 34 lata na karku. Jednak na boisku porusza się jak mało kto. Jego postawa jest zawsze odpowiednia. Jest tam, gdzie go potrzeba. Podaje tylko wtedy, gdy jest to niezbędne. Jego gra z piłką jest podręcznikowa. Kiedy musi ją odebrać, robi to instynktownie. Ktoś rozpoznaje te cechy u Diarry? Jego największą zaletą jest chyba to, że zabawia drużynę w szatni.

A teraz powiedz mi, jakiego masz środkowego pomocnika?