Kandydaci na stanowisko prezydenta Realu Madryt

Wielkimi krokami zbliżają się wybory na stanowisko prezydenta Realu Madryt. Już 2 lipca br. socios Królewskich będą mogli oddać głos na swojego wymarzonego kandydata. Kandydatów tych jest aż pięciu. Każdy z innym wykształceniem, każdy z inną przeszłością i każdy z innymi planami na przyszłość. Od ponad miesiąca przez media przewalają się informacje na temat projektów sportowych poszczególnych pretendentów na najważniejsze po premierze stanowisko w Hiszpanii. Informacje te dotyczą jednak w dużej mierze piłkarzy, których sprowadzenie obiecują owi pretendenci oraz krytyki, jaką nawzajem ci pretendenci się obrzucają. Postanowiliśmy więc uporządkować życiorysy tych pięciu ambitnych socios Realu i przedstawić ich projekty, tak aby czytelnicy RealMadrid.pl wiedzieli za kogo trzymać kciuku w dniu tych jakże ważnych wyborów. Miłej lektury!

Arturo Baldasano – urodzony w Kadyksie, lat 60, socio nr 16.676

Żonaty, ojciec czwórki dzieci. Ekonomista i prawnik z wykształcenia. Od lat pracuje w świecie finansów, gospodarki i komunikacji. Jest właścicielem i współwłaścicielem wielu ważnych firm; jednym słowem – jest grubą rybą w świecie biznesu. Przez jeden sezon był piłkarzem kategorii juniorskich Realu Madryt. Kandydował na prezydenta Blancos dwa lata temu zdobywając jedynie 458 głosów (co stanowi 1,96%). Z miażdżącą przewagą wygrał wtedy Florentino Perez (ponad 21 tys. głosów – 91%).

Baldasano zapewnia, że w jego projekcie piłkarskim najważniejsza będzie drużyna i szeroka kadra. – Najważniejszy będzie zespół tworzony przez trenerów i sztab techniczny, a nie przez prezydenta czy działaczy – stawia sprawę jasno.

Główne cele transferowe: przede wszystkim Joaquin, a także Jose Antonio Reyes i Mahamadou Diarra. W roli trenera Baldasano widzi Svena Gorana-Ericssona, a w roli dyrektora sportowego Vicente del Bosque.

Baldasano po dojściu do władzy zamierza pozbyć się m.in. Roberto Carlosa, Ivana Helguery, Francisco Pavona, Jonathana Woodgate’a, Pablo Garcii, Thomasa Gravesena oraz Antonio Cassano, co oficjalnie oświadczył w trakcie kampanii.

Ramón Calderón – urodzony w Palencii, lat 55, socio nr 14.878

Żonaty, ojciec trójki dzieci. Prawnik i dyrektor Realu Madryt od 2002 roku. W 1975 roku ukończył prawo na Uniwersytecie w Nawarrze. Rok później przeniósł się do Madrytu, gdzie założył swoją własną kancelarię prawniczą. Socio Realu Madryt stał się w roku 1979. W 1991 roku był kandydatem na wiceprezydenta Realu, gdyby prezesem został Alfonso Ussía, a cztery lata później na sekretarza generalnego, gdyby prezesem został… Florentino Perez. Ramón Calderon od wielu lat był bliskim współpracownikiem Florentino Pereza, a stał się jeszcze bliższym, gdy ten został prezydentem Królewskich. Od 2002 był członkiem zarządu Realu. W zeszłym roku był głównym odpowiedzialnym za poczynania sekcji koszykarskiej Realu Madryt.

W przypadku zwycięstwa Calderona, dyrektorem sportowym Realu zostanie były piłkarz Królewskich, Predrag Mijatović. To właśnie on w dużej mierze będzie odpowiedzialny za politykę transferową klubu.

Główne cele transferowe: Kaká (dopóki ten nie przedłużył kontraktu z Milanem), Ricardo Carvalho, Gianluca Zambrotta, Arjen Robben, Christian Chivu, Eric Abidal oraz Cesc Fábregas. Preferowani trenerzy: Fabio Capello, ewentualnie Bernd Shuster.

Juan Palacios – urodzony w Madrycie, lat 58, socio nr 3.734

Żonaty, ojciec dwóch synów. Socio Realu Madryt od dziewiątego roku życia. W wieku dziewiętnastu lat stawiał swoje pierwsze kroki w biznesie, pracując w sklepie z biżuterią. Założył firmę Grupo Munreco, która dziś jest liderem na hiszpańskim rynku zegarków. Ciężka praca i umiejętność prowadzenia interesów spowodowała, iż dziś firma Juana Palaciosa ma swoje przedstawicielstwa w trzydziestu krajach. Palacios od dziecka był wielkim fanem Realu Madryt. Często chodził na wagary, tylko po to, aby oglądać treningi swojej ukochanej drużyny. W czasach prezydentury Ramona Mendozy i Lorenzo Sanza był wiceprezydentem klubu, jednak zrezygnował z posady z powodu sporu z jednym z działaczy.

W przypadku zwycięstwa Juana Palaciosa, dyrektorem klubu zostałby Jose Antonio Camacho, były trener Królewskich.

Główne cele transferowe: Joaquin, Zlatan Ibrahimovic, Gianluca Zambrotta, Daniele De Rossi, Ricardo Carvalho, John Terry, Cristiano Ronaldo, Arjen Robben oraz Mahamadou Diarra. Podobno J.A. Camacho podpisał pakt z największymi włoskimi klubami, który daje Realowi uprzywilejowaną pozycję przy transferowych negocjacjach. Były trener Królewskich obiecuje także, iż będzie stawiał na wychowanków Realu (Soldado, Jurado i De la Reda). Preferowany trener: Vicente del Bosque

Juan Miguel Villar Mir – urodzony w Madrycie, lat 74, socio nr 16.499

Żonaty, ojciec trójki dzieci. Socio Realu Madryt od 1944 roku. Ukończył Politechnikę Madrycką oraz Wydział Prawa Uniwersytetu Madryckiego. W Waszyngtonie, stolicy Stanów Zjednoczonych, ukończył słynne dwuletnie studia podyplomowe Master of Business Administration (MBA). W latach 1975-1976 był bezpartyjnym ministrem finansów, pierwszym po upadku reżimu gen. Francisco Franco. W 1987 roku założył firmę Grupo Villar Mir, działającą w sektorze energetycznym. Dziś firma ta zatrudnia w Hiszpanii 19 tysięcy pracowników i połowę tego zagranicą. W 1995 roku był wiceprezydentem Realu Madryt, w dużej mierze odpowiedzialnym za finanse klubu. Ramón Calderon, inny kandydat startujący w wyborach, w trakcie kampanii oskarżył Villara Mira, że w tym czasie klub stracił ponad dwa miliardy peset.

W wyborach prezydenckich Villar Mir startuje wspólnie z Carlosem Sainzem, dwukrotnym rajdowym mistrzem świata WRC, który karierę sportową zakończył w 2004 roku. W przypadku zwycięstwa Villara Mira, Sainz zostanie wiceprezydentem Realu.

Główne cele transferowe: José Antonio Reyes i Cesc Fábregas oraz Lionel Messi, za którego Villar Mir jest gotów wydać 150 mln euro. Kandydat ten – jak sam twierdzi - opowiada się za hispanizacją drużyny oraz pozyskiwaniem zagranicznych cracków. Preferowani trenerzy: Arsene Wenger (z którym podobno V.M. osiągnął wstępne porozumienie), Marcello Lippi lub Fabio Capello.

Lorenzo Sanz – urodzony w Madrycie, lat 63, socio nr 14.931

Lorenzo Sanz był prezydentem Realu Madryt w latach 1995-2000. Sprowadził do klubu takich piłkarzy jak Predrag Mijatović, Davor Suker, Clarence Seedorf czy Robert Carlos. Pracował z takimi trenerami jak Fabio Capello czy Vicente de Bosque. Za jego prezydentury Królewscy zdobyli dwa Puchary Europy, jeden Puchar Interkontynentalny, jedno mistrzostwo Hiszpanii i jeden Superpuchar Hiszpanii. Koszykarze natomiast wygrali jedno mistrzostwo Hiszpanii. Sanz startował w wyborach na prezydenta Realu dwa lata temu, zdobywając 1189 głosów (5%).

Sanz ostro skrytykował Villara Mira, za to, iż chce on wydać 150 mln euro na Lionela Messiego. Uważa on także, iż „słowo „galactico" musi zniknąć ze słownika każdego madridisty, ponieważ przysporzyło ono klubowi wiele szkody".

Główny cel transferowy: Mahamadou Diarra. Preferowany trener: Vicente del Bosque bądź Fabio Capello.


A Ty na kogo zagłosowałbyś 2 lipca? Zapraszamy do rzeczowej dyskusji na temat kandydatów w komentarzach oraz do głosowania w sondzie wyborczej na dole strony!