Enzo Zidane: Ojciec potrzebował przerwy, trenowanie Realu jest trudne

Enzo Zidane udzielił wywiadu Asowi, w którym porusza kilka bieżących tematów, ale wraca też do przeszłości. Zawodnik Rayo Majadahonda poruszył też temat swojego ojca, Zinédine'a, który przez 2,5 roku był trenerem Realu Madryt.

Dlaczego zdecydowałeś się na odejście do Majadahondy?
Szukałem trenera, który we mnie uwierzy, da mi szanse i mnie zna. Rozmawiałem z kilkoma, ale po dyskusji z Antonio Iriondo miałem dobre odczucia. Wszystko, co mi powiedział, było tym, co chciałem usłyszeć.

Jaki jest nastrój w szatni? Jak pracuje się z tym trenerem?
Jest bardzo dobra atmosfera i niesamowita grupa. Wszyscy dobrze się dogadujemy i widać to na boisku. Z Antonio dużo się pracuje i rozmawia o piłce nożnej. Uwielbia dbanie o piłkę, co podoba się wszystkim w zespole.

Jakie są twoje cele na ten sezon?
Takie jak zawsze – poprawiać się i być lepszym piłkarzem. Uczyć się wszystkiego i od wszystkich i być najlepszą wersją Enzo, by pomagać zespołowi.

Z Castilli znasz Marcosa Llorente, Mariano Díaza i Sergio Reguilóna. Jak oceniasz ich wejście do pierwszego zespołu Królewskich?
Bardzo się z tego powodu cieszę. Zawsze, gdy widzisz kolegę z drużyny, z którym dorastałeś i z którym przeżyłeś dobre chwile, tak wysoko, cieszysz się. Zawsze życzę im jak najlepiej.

Uważasz, że odejście z Realu było dobrym ruchem, by się rozwijać?
Wszystkie doświadczenia są dobre dla zawodnika. Chwile, które tam przeżyłem, były bardzo udane i od tamtego czasu wiele się nauczyłem. Mam za sobą skomplikowane etapy, tak jak w Alavés czy w Lozannie, które mi posłużyły.

Jak wspominasz swój czas w Realu?
Przeżyłem tam wspaniałe chwile. Poznałem wszystkie etapy rozwoju, od ośmiolatka do Castilli. Zadebiutowałem w pierwszej drużynie, co jest czymś, o czym marzy cały świat. Mogłem spełnić tam wiele marzeń i teraz robię to gdzie indziej.

Jak wspominasz dzielenie szatni ze swoim ojcem?
Na początku to było trochę dziwne, ale potem przyzwyczaiłem się do tego. To było prawie dwa i pół roku. Ostatecznie masz stosunek między piłkarzem i trenerem, a potem, w domu, między ojcem a synem.

Rozmawialiście w domu o piłce?
Niewiele. Rozmawialiśmy wystarczająco dużo na boisku.

Czy twój ojciec wróci do trenowania?
Wszyscy wiemy, że uwielbia piłkę nożną i bycie trenerem. Na pewno niedługo wróci. To jego decyzja. Teraz cieszy się możliwością odpoczynku. Potrzebował go, ponieważ na końcu Real Madryt jest wspaniały, ale ciężki i wymagający wiele pracy.

Czy odejście Cristiano Ronaldo było spodziewane?
Nikt się tego nie spodziewał, ja też nie. Zdecydował się na to i dobrze mu idzie. Tęskni się za nim, ale Real Madryt jest wielki także bez Cristiano. Nie wątpię w to, że się zaadaptują, by robić wielkie rzeczy.

Kto według ciebie powinien zdobyć Złotą Piłkę?
Luka Modrić. Dla mnie to przykład i ulubiony piłkarz. To świetny gość i zasługuje na to przez te wszystkie lata, w których wygrał trzy Ligi Mistrzów. Zasłużył na to. Zaliczył też znakomite Mistrzostwa Świata.

Jaki jest Enzo Zidane?
Spokojny chłopak, który lubi być ze swoją rodziną i uwielbia piłkę nożną.

Wspomnienie z boiska?
Debiut na Bernabéu.

Sport poza piłką nożną?
Podobają mi się wszystkie i uprawiam prawie wszystko. Lubimy z braćmi grać w koszykówkę i padla.

Wszyscy twoi bracia są piłkarzami. Można powiedzieć, że macie piłkarskie DNA we krwi?
Prawda jest taka, że moja matka ma już tego potąd (Enzo wykonuje charakterystyczny gest dłonią). Wszystko nam się podoba i lubimy grać w domu. Wszyscy sobie dobrze radzą i mam nadzieję, że tak będzie nadal.

Hobby?
Kino.

Książka?
„Open”, biografia Andre Agassiego.

Film lub serial?
„Suits”.

Kuchnia francuska czy hiszpańska?
Powiem, że hiszpańska, żeby się nie pogniewali.

Trener?
Dla mnie zawsze to będzie mój ojciec.

Stadion?
Bernabéu.

Kolega?
Nie mógłbym wyróżnić tylko jednego. Wszyscy moi koledzy dobrze mnie traktują.

Idol?
Mój ojciec.

Idealna jedenastka?
Keylor Navas; Carvajal, Varane, Ramos, Marcelo; Kroos, Modrić, Kanté; Cristiano, Messi i Benzema.