Mijatović kończy karierę

Predrag "Pedja" Mijatović zapowiedział definitywny koniec jego piłkarskiej kareiry. 35-letni reprezentant Jugosławii, a potem Serbii i Czarnogóry podjął decyzję o zawieszeniu butów na kołku po 17 latach czynnego uprawiania futbolu. Grał w klubach dawnej Jugosławii, potem w Hiszpanii i Włoszech.
Pierwsze lata spędził w drużynie Buducnost Podgorica z jego rodzinnej miejscowości. Później zawitał do Partizana Belgrad, ską w sezonie 93/94 przeszedł do Valencii CF. Spędził na Mestalla trzy sezony, a potem przeniósł się do stolicy Hiszpanii, do Realu Madryt.
Na Bernabeu został niemalże Bogiem po tym, jak po 32 latach dzięki jego bramce zdobyliśmy Puchar Mistrzów. Nazwano go wówczas "bohaterem Siódemki (od liczby zdobytych pucharów)". Obuwie, w którym grał w tamtym meczu do dziś zajmuje zaszczytne miejsce w Sali Trofeów Realu Madryt. Przed sezonem 99/2000 odszedł do włoskeij Fiorentiny, gdzie spędził ciężki okres w karierze. Nękany kontuzjami odszedł dwa lata temu i przeniósł się do drugiego domu, jakim nazywa Hiszpanię. Zaczął grać w drużynie z Segunda Divisón, Levante Walencja.
Swoją siedemnastoletnią karierę Pedja określa: - Była bardzo bogata, zdobyłem wiele tytułów i zagrałem w wielu finałach. Cieszę się ze wszystkiego, uważam, że dużo, jak na piłkarza. W każdym meczu w barwach drużyn, które reprezentowałem, dawałem z siebie wszystko.
- Miałem bardzo wiele pięknych momentów, jak moje pierwsze gole w jugosłowiańskich drużynach, mój pierwszy kontrakt w Hiszpanii, moje gole dla Valencii lub ten z finału Pucharu Europy w Amsterdamie przeciwko Juve, ale nie mógłbym wybrać tego najpiękniejszego - powiedział. Za to bez zastanowienia wymienił moment, który był dlań najbardziej nieszczęśliwy, jeśli chodzi o karierę: - To był karny, którego zmarnowałem w ćwierćfinale Mistrzostw Świata we Francji przeciwko Holandii. Można było zmienić jugosłowiańską piłkę...