Dlaczego Cristiano zagrał tak słabo?

Na kilka godzin przed rozpoczęciem El Clásico Ronaldo napisał na swoim Twitterze: „Jestem podekscytowany dzisiejszym meczem”. Taki był stan ducha Portugalczyka przed wyjściem na murawę. Niepewność, pobudzenie, motywacja, poziom aktywności wyższy niż ten zalecany, żeby zanotować dobry występ? „Ogólnie mówiąc, istnieje taki stan ożywienia, w którym wszyscy sportowcy z najwyższej półki grają efektywniej. Jeśli jest on za niski (zbyt duże rozluźnienie) lub za wysoki, ma to negatywny wpływ na boiskową postawę. Zamiast skupiać uwagę na tym, co tu i teraz, kieruje się ją na wynik, który nie zależy od pojedynczego zawodnika”, tłumaczy psycholog Patricia Ramírez, obecnie pracowniczka sztabu szkoleniowego Betisu.

Mając duże doświadczenie w pracy z piłkarzami (wcześniej pracowała już w Mallorce), trafia w samo sedno analizując zachowanie Cristiano. Jedna z kamer telewizji LaSexta wychwyciła moment, w którym Portugalczyk mówi do siebie: „spokojnie”, po zmarnowaniu dwóch sytuacji, które powinien zamienić na bramkę. Piłkarz z takim charakterem jak Ronaldo, co udowadniał przez całą swoją profesjonalną karierę, chce, aby jak najszybciej nadeszło kolejne spotkanie. Jak twierdzi Patricia Ramírez: „To oczywiste, że zawodnik z takim ego i ogromną ambicją (w pozytywnym znaczeniu tych słów), chce bardzo szybko zrehabilitować się. Czasem tak bardzo pragniemy coś osiągnąć, że ta chęć nam przeszkadza. Wyznaczając sobie cele, w formie obsesji, wytwarzamy presję i napięcie, a to nie jest najlepsza forma mobilizacji przed meczem”.

Inną rzeczą mogącą wytłumaczyć postawę Portugalczyka jest rywalizacja z Messim o miejsce najlepszego piłkarza na świecie oraz ochota, aby to udowodnić. „Nie znam sprawy dokładnie, ale jeśli mogę coś powiedzieć, to że czasem spotykamy na swojej drodze rywali, wobec których czujemy się gorsi, postrzegamy ich jako zagrożenie. To jak jaskiniowiec spotykający drapieżne zwierzę. Odpowiedzią na niebezpieczeństwo jest niepokój, a działając nerwowo i z dużym napięciem, bardzo trudno jest osiągnąć to, czego się chce, mimo że tą samą rzecz, w innych okolicznościach, wykonuje się doskonale. Na tak wysokim sportowym poziomie kontrola nad emocjami jest czymś niezwykle ważnym”, komentuje Patricia.

Kolejną okolicznością, która będzie naznaczać następne Klasyki jest przyzwyczajenie, które zaczyna się odczuwać w szeregach Barcelony. Oni nigdy nie przegrali na Bernabéu pod wodzą Guardioli. „Pep i jego zawodnicy mają pozytywne, bardzo emocjonalne doświadczenia w relacji ze zwycięstwami w Madrycie. Takie intensywne przeżycia zostawiają ślad w naszej pamięci i kiedy wracamy, aby zmierzyć się z rywalem w podobnych okolicznościach, pamięć podpowiada: << Spokojnie, już tego dokonałeś rok temu, jesteś gotowy, możesz to powtórzyć >>. Myśli, jak te, dają nam pewność siebie, mówią, że potrafimy i sprawiają, że skupiamy się na naszej grze, co jest jak najbardziej poprawne. Nie odczuwamy niepokoju i przez to nie czujemy żadnej blokady”, wyjaśnia kolejne aspekty sobotniego meczu psycholog Betisu.

„Jeśli ponadto czerpie się przyjemność z chwili, podnosi to naszą kreatywność, poprawia podejmowanie decyzji i w wielu przypadkach pozwala na osiągnięcia stanu tzw. flow. Podczas niego czas upływa, a my nie zdajemy sobie z tego sprawy. Jesteśmy pochłonięci naszą grą, naszą drużyną i całkowicie żyjemy meczem”, zakończyła swoją analizę Ramírez.