Di María: Modlę się przed każdym meczem

Twój rodak, Messi, ponownie wygrał Złotą Piłkę. Marzysz o wygraniu tej nagrody któregoś dnia?
Tak, każdy o niej marzy i ja również. Chciałbym ją wygrać. Przynajmniej chciałbym się znaleźć na dużej liście, która zapewnia dostęp do tej nagrody, a jeszcze się na niej nie znalazłem. W każdym razie, będę pracować dalej, aby dobrze wykonywać swoje zadania.

W czym polepszyła się twoja gra w Madrycie?
W wielu aspektach. Myślę, że dzięki trenerowi polepszyłem się taktycznie, a także w defensywie. Odkąd tu przybyłem, on dał mi pewność siebie i możliwość gry. Jedyne, o co prosił w zamian, to zademonstrowanie, że chcę być zawodnikiem pierwszego składu i to właśnie robię.

Jak godzisz obowiązki w ataku i w defensywie?
Ja zawsze byłem piłkarzem ataku, który zawsze prze do przodu. Ale, tak jak Cristiano, Kaká, Benzema, Pipa i inni, wiem, że trzeba stosować pressing i naciskać rywala. Mam siły, aby biegać i staram się pomagać defensywie, aby ograniczać ataki przeciwników.

Co takiego mają wychowankowie Rosario, że są tak odważni na boisku?
Każdy nosi to w sobie. Ja wiedziałem, że jeśli tutaj przyjdę, to bardzo trudno będzie o grę, bo są tutaj ważni piłkarze. Ale dzięki pracy i wysiłkowi wszystko się da.

Czego nauczył cię Mou?
Wielu rzeczy, ale przede wszystkim większego udziału w defensywie niż wcześniej czy też umiejętności biegania po boisku.

Nie sądzisz, że jego charakter psuje wizerunek Realu Madryt?
Nie wiem, czy tak jest. Moim zdaniem nie robi nic szczególnego. Wstaje rano i wymaga, tak jak inni trenerzy. Ale prawdą jest, że w pierwszych meczach często nas faulowano, a żółtych kartek nie było. Nas za to karano kartkami po każdym dotknięciu rywala.

W Benfice grałeś na lewej stronie. Jak przyjąłeś zmianę skrzydła?
Na początku było trudno. Nie podobała mi się gra na prawej stronie, ponieważ więcej kosztowało mnie dotarcie pod pole karne i dośrodkowanie.

Jak to rozwiązałeś?
Staram się schodzić do środka - czasem wychodzi mi to dobrze, a czasami nie.

W meczu z Villarrealem nastąpiła zmiana systemu: było trzech środkowych pomocników i dwóch skrzydłowych. Ile systemów ma przygotowanych Mourinho?
Jeden! Tylko jeden, ten co zawsze. Zrobił to tylko po to, aby stosować większy pressing i być bardziej wysuniętym do przodu. Zawsze ćwiczymy w tym systemie.

Rozmawiałeś z Higuaínem?
Tak, przed i po operacji. Był trochę przerażony.

Real Madryt potrafi grać bez środkowego napastnika?
Nie wiem. Nie jest to łatwe, ponieważ prawie nigdy tego nie ćwiczyliśmy. Ale cóż, to jest temat dla trenera i innych oficjeli.

Grałeś kiedyś w roli napastnika lub cofniętego napastnika?
Nie, zawsze na skrzydle.

Dzięki grze na prawej stronie strzelasz więcej bramek?
Wpadam częściej pod bramkę, ponieważ gram wyżej i prawie nie muszę bronić.

Trzeba bronić więcej! Cristiano wydaje się z tego zwolniony, a Özil i Benzema raczej się do tego nie kwapią, nie wydaje ci się?
Jest w tym trochę pracy każdego. Trzeba strzelać i odbierać piłkę blisko pola karnego rywala. Biegać, stosować pressing.

Jaka jest idea obrony?
Naciskać wysoko, aby zawsze stosować pressing na rywalach.

Jakie były twoje derby w Argentynie?
Przeciwko Newell's.

Są podobne do tutejszych?
W moim kraju przeżywa się to bardziej. Tam jest więcej pasji. Widać to na ulicy. Ale derby przeciwko Atlético bardzo mi się podobały i dzięki Bogu wygraliśmy oba.

Agüero jutro nie zagra.
To szczególny piłkarz i pokazuje to w każdym meczu.

Często z nim rozmawiasz?
Tak, tak. Spotykamy się, aby coś zjeść.

Kto gotuje?
Gdy jemy w domu, gotuję ja.

Jaki jest sekret twojej kuchni?
Zawszę piekę z pomocą węgla, nigdy w piekarniku czy na kuchence. Węgiel, drewno opałowe i grill.

Czy Agüero jest na poziomie Cristiano i Messiego?
Każdy ma swój styl gry. Szybkość Agüero jest imponująca, ma dużo siły i jest nie do powstrzymania. Udowodnił to w meczu z nami. Cristiano i Messi bardzo się od niego różnią. Ale jest na ich poziomie.

A Cristiano?
Jest nie do powstrzymania, naprawdę. Uwielbia strzelać bramki i ma tę ambicję w każdym meczu. Drużyna na tym korzysta.

Jak traktujecie Puchar Króla?
Rozpoczęliśmy rok, chcąc wygrać wszystko, Puchar tak samo jak Ligę Mistrzów i ligę.

Ma takie samo znaczenie jak Liga Mistrzów?
Traktujemy każdy mecz jak finał, aby stać się mistrzem wszystkiego.

Jaki miałeś problem z Quique Sánchezem Floresem w Benfice?
Nie grałem u niego, a chciałem udowodnić swoją wartość. I nie było to możliwe. U Camacho również zawsze siedziałem na ławce.

Kto nadał ci przydomek El Fideo (hiszp. chudzielec)?
Banega na Mundialu U-20. Byłem wtedy jeszcze chudszy niż teraz. W reprezentacji seniorów wszystko tak zaczęli mnie nazywać.

Czy twoja waga wpłynęła na sposób gry?
Gdy byłem mały, nigdy nie potrafiłem przytyć, niezależnie od tego ile jadłem.

Dlaczego?
Bo byłem bardzo nerwowy. Zacząłem grać w piłkę tylko dlatego, gdyż lekarz zalecił to mojej matce. Sport miał walczyć z moją nadpobudliwością. Niszczyłem piłką wszystko w moim domu. (śmiech)

Czy w Madrycie wykonujesz jakiś trening siłowy?
Nie, nikt mi tego nie zalecił. Powiedziano mi, że mam się bardzo dobrze i żebym nic nie robił.

Dlaczego świętujesz gole pokazując serduszko?
To dla mojej dziewczyny. Mieszkam z nią od dwóch lat. Jest dla mnie fundamentalnym wsparciem.

Jesteś bardzo religijny?
Dosyć tak, ze względu na moją matkę, która jest bardzo religijna. Wytatuowałem Chrystusa na nodze, aby mieć go bliżej siebie i aby mi pomagał.

Często chodziłeś na msze?
Za młodu chodziłem zawsze. Tutaj odwiedziliśmy Toledo i Cuencę i poszliśmy do kościoła. Modlę się przed każdym meczem.