Advertisement
Menu
/ RealMadryt.pl

Liga ACB: O trzy punkty za mało

Real Madryt 76:79 Regal FC Barcelona

„Zagra czy nie?" - pytanie to, traktujące o Felipe Reyesie, podgrzewało atmosferę przed sobotnim Klasykiem. Kibice doskonale zdawali sobie sprawę, jak ważnym elementem drużyny jest jej kapitan, stąd też obawy przed końcowym wynikiem, w dużej mierze zależącym od tego czy i jak zagra Felipe, były jak najbardziej zrozumiałe.

Bohater przedmeczowych spekulacji wyszedł z szatni w dżinsach, co było jednoznaczne z jego absencją. W pierwszej piątce pojawiły się nazwiska Tomasa van den Spiegela i Jeremiaha Masseya.

Z początku wszystko szło tak, jak należy, przynajmniej jeśli chodzi o wynik. Real Madryt prowadził, lecz Joan Plaza ani przez chwilę nie okazał zadowolenia z gry podopiecznych. Akcje były konstruowane zbyt długo, a o obronie koszykarze zupełnie zapomnieli - brak krycia na obwodzie prowokował gości do rzutów za trzy. Ci z wielką ochotą korzystali z zaproszenia, a byli tego dnia wyjątkowo skuteczni. To jednak nie jedyne zmartwienie Los Blancos - problem był także z zamiennością krycia, przez co nie raz zdarzyło się, że dwóch zawodników kryło rywala bez piłki, ułatwiając grę temu, który był w jej posiadaniu.

I mimo dobrego, punktowanego początku, po chwili Katalończycy prowadzili już dziesięcioma (7:17), a pod koniec kwarty dwunastoma punktami (12:24). Trudno się dziwić - Barcelona trafiała, Real Madryt nie. Barcelona broniła świetnie, podwajając pod koszem, uprzykrzając życie rozgrywającym, Real Madryt bronił fatalnie. Można by tak wymieniać i wymieniać...

Plaza nie miał aż tyle czasu między kwartami, aby wypomnieć koszykarzom wszystkie błędy w grze, jednak po rozmowie z trenerem coś się zmieniło.

Sergio Llull, jeden z ligowych odkryć tego sezonu, pojawił się na parkiecie jeszcze w pierwszej kwarcie. Dopiero w drugiej pokazał to, za co otrzymał nominację do tego tytułu. Bardzo dobrze bronił, stawiał wysoki pressing na rozgrywających, trafił za trzy.

Wydawało się, że po pierwszej, dotkliwej dla Królewskich kwarcie, po wysypie trójek z katalońskiej strony oraz fatalnej grze w obronie gospodarzy, Barcelona kompletnie zdominuje to spotkanie, nie dając rywalom już żadnych szans. Pewnego rodzaju symboliczną była właśnie wspomniana trójka Llulla, nie tylko dająca trzy punkty, ale i nadzieję na dogonienie rywala. Sam Llull był motorem napędowym odrabiania strat (nie pierwszy i z pewnością nie ostatni raz).

Gra Realu Madryt nadal pozostawiała wiele do życzenia. Od konstruowania akcji, na fatalnej obronie kończąc. Druga kwarta to jednak znaczący progress w obrazie gry gospodarzy. Nie zadowalający jeszcze trenera, ale jednak postęp. Był bowiem moment, kiedy Madryt przegrywał czternastoma punktami (14:28). Pod koniec kwarty było to już tylko sześć „oczek" (34:40).

Po przerwie na parkiet wyszedł Raúl López, nie Sergio Llull. Wyszedł i zawiódł. Za wolny i niezdecydowany w obronie, bezproduktywny w ataku. Szybko został zastąpiony przez młodszego kolegę.

Problemem drużyny był widoczny brak lidera. Są momenty, w których brakuje pomysłu na rozegranie akcji, a wtedy najczęściej podanie kierowane jest do zawodnika potrafiącego samodzielnie wykreować sobie akcję i, co najważniejsze, zdobyć punkty wtedy, kiedy jest to potrzebne.

Po zapoznaniu się z taką teorią wzrok z pewnością skierowany zostałby na Felipe Reyesa, tyle że ten nie siedział nawet na ławce rezerwowych. Louis Bullock? Cały mecz szukał swojego miejsca na parkiecie - bezowocnie. W trzeciej kwarcie miał na koncie zaledwie jeden celny rzut z dystansu, a to do niego niepodobne.

Po meczu z Fuenlabradą Lou przyznał z jednym z wywiadów, iż zawsze zachowuje spokój, nawet kiedy nie idzie, ponieważ wie, że kiedyś przyjdzie jego czas. Słowo stało się ciałem – w tej samej trzeciej kwarcie Amerykanin wystrzelił z formą, trafiając w niej jedenaście punktów.

To jest to, czego potrzebowali Los Blancos - komfortu, że po podaniu do Lou nie będą musieli wychodzić z powrotem po piłkę, jak w pierwszej połowie, ale mogli przyglądać się szalonym i skutecznym akcjom Amerykanina, ewentualnie pomagać w odciąganiu uwagi obrońców. Oczywiście przełożyło się to także na wynik - 58:60 przed finałową częścią meczu.

Królewscy cały czas gonili rywala, ten jednak zachowywał spokój i bronił przewagi. Różnica dwóch punktów szybko została powiększona, jednak gospodarze walczyli do samego końca, nie poddali się ani na chwilę. Na minutę i siedem sekund przed końcową syreną Real Madryt tracił trzy punkty (72:75). W ciągu tych sześćdziesięciu siedmiu sekund zdarzyło się bardzo dużo, a zapis tej emocjonującej końcówki obejrzeć można pod tym linkiem. Słowa są zbędne.

„Trzech punktów. Tylko trzech punktów zabrakło..." - zdaje się sygnalizować Raúl López na powyższej fotografii. Być może było by inaczej, gdyby zagrał Felipe; gdyby Louis Bullock obudził się chwilę wcześniej; gdyby Axel Hervelle trafił za trzy... Przegraliśmy. I tyle.


76 - Real Madryt (12+22+24+18): Raúl López (6), Bullock (20), Mumbrú (4), Massey (7), Van den Spiegel (4) - Llull (11), Hervelle (10), Winston (9), Tomas (5).

79 - Regal FC Barcelona (24+16+20+19): Laković (17), Navarro (7), Barton (8), Ilyasova (14), Santiago (2) - Vázquez (13), Andersen (12), Sada (3), Grimau (2), Basile (1), Trías (-).

Wyłącz AdBlocka, żeby zobaczyć pełną treść artykułu.

Reklamy są jedyną formą, jaka pozwala nam utrzymywać portal, płacić za serwery czy wykorzystywanie zdjęć, by codziennie dostarczyć Ci sporą porcję informacji o Realu Madryt. Dlatego prosimy Cię o wyłączenie AdBlocka, jeśli w pełni chcesz cieszyć się możliwościami nowej strony i korzystać z naszej pracy. Gracias!

Komentarze

Wyłącz AdBlocka, żeby brać udział w dyskusji.

Reklamy są jedyną formą, jaka pozwala nam utrzymywać portal, płacić za serwery czy wykorzystywanie zdjęć, by codziennie dostarczyć Ci sporą porcję informacji o Realu Madryt. Dlatego prosimy Cię o wyłączenie AdBlocka, jeśli w pełni chcesz cieszyć się możliwościami nowej strony i korzystać z naszej pracy. Gracias!