Alfredo di Stéfano - część 1.

Cały piłkarski świat odlicza czas do złożenia uroczystego hołdu Alfredo di Stéfano. Nastąpi to 17 lutego. W ramach przygotowania do tego wydarzenia, oficjalna strona Realu Madryt proponuje podsumowanie życia i kariery tego wielkiego piłkarza.

Rozdział 1: Argentyna i Kolumbia - początki (1926-1953). Narodziny Blond Strzały.
Alfredo di Stéfano urodził się w Barracas, dzielnicy Buenos Aires 4 lipca 1926 roku. Barracas to port w Buenos, a zarazem miejsce, gdzie piłka nożna po raz pierwszy zagościła w Argentynie. Dzięki angielskim marynarzom, którzy zwyczaj kopania futbolówki przenosili przez morza i oceany do każdego zakątka świata.

Miguel, dziadek małego Alfredo, wyemigrował z rodzinnego Capri do Argentyny. Ojciec, Don Alfredo, poślubił Eulalię Laulhé Gilmont, dziewczynę francusko-irlandzkiego pochodzenia. Mieli trójkę dzieci: Alfredo, Tulio i Normę. Tulio grał jako lewy napastnik, Norma uprawiała koszykówkę.

Pierwszy zespół Alfredo
Stopita. Taki był jego pierwszy pseudonim. Wymyślił go dziadek Miguel, słowo pochodziło od żółtego koloru mopów, jakie używano na statkach. Stopita dorastał na ulicy, w dzielnicach biedy. Tam biegał za piłką z dzieciakami z sąsiedztwa. To była jego "uliczna szkoła życia". Grali piłkami z gumy, które kosztowały dwa centy.

Pierwszym zespołem Alfredo był Unidos y Venceremos, następnie Iman, po przeprowadzce do dzielnicy Flores. Czas Stopity minął, nastał czas Minellity - to pierwszy piłkarski przydomek Alfredo. Minella był środkowym pomocnikiem River Plate. I miał blond włosy, tak jak Alfredo. Stąd Minellita.

Znikąd do... River Plate
W 1940 roku rodzina di Stéfano przeniosła się do Los Cardales, na przedmieścia Buenos Aires. Ojciec pracował na roli, Alfredo zrezygnował z z nauki, by pomóc rodzinie. I taka byłaby jego przyszłość, gdyby nie piłka nożna.

Jego pasja dla sportu była niesamowita. W niedziele grał w piłkę ze swym bratem Tulio w lokalnej lidze, a następnie wraz z ojcem oglądał na stadionie mecze River Plate. Był członkiem tego klubu od siódmego roku życia. Styl gry Alfredo podziwiał każdy i jego talent nie mógł zostać niezauważony. W 1944 roku dostał szansę pokazania się na treningach i podpisał kontrakt z wymarzonym River Plate.

W wieku 18 lat zadebiutował w zespole grającym w czwartej dywizji. Szybko przebił się do pierwszego składu drużyny i w pierwszej lidze po raz pierwszy zagrał w 1945 roku z Huracánem. Następny sezon spędził właśnie tam, na wypożyczeniu.

W 1947 roku di Stéfano wrócił do River Plate, zdobył tytuł mistrza kraju, został królem strzelców. Zadebiutował w reprezentacji Argentyny, podczas mistrzostw kontynentu rozgrywanych w Ekwadorze zdobył sześć bramek, prowadząc Albicelestes do triumfu. Szybko zdobył nowy przydomek - Blond Strzała, od koloru włosów i niebywałej szybkości.

W tym czasie na zespół River Plate mówiło się "Maszyna". Wcześniej nazywano River "Rycerzami niosącymi mękę". Grali tam tacy piłkarze jak Soriano, Muńoz, Moreno, Labruna, Pedernera i Loustau. Di Stéfano uczył się od tych zawodników gry na każdej pozycji, Kiedyś nawet zastąpił kontuzjowanego bramkarza, podczas meczu derbowego z Boca Juniors. W mistrzostwach Argentyny di Stéfano rozegrał łącznie 66 meczów. Zdobył 49 bramek.

Sukces w "Niebieskim Balecie"
Strajk, jaki zastopował rozgrywki w Argentynie zmusił di Stéfano do opuszczenia ojczyzny. Wyemigrował do Kolumbii, grał tam z tak świetnymi zawodnikami jak Rossi, Báez i Pedernera. Bronił barw Millonarios Bogota, najlepszej drużyny w Kolumbii. W 294 występach zdobył 251 bramek. W 1952 roku po raz pierwszy zagrał na stadionie Chamartín w Madrycie, w turnieju uświetniającym 50. rocznicę powstania Realu Madryt. Kibice zostali zauroczeni jego grą i wkrótce Alfredo di Stéfano przybrał białe, królewskie barwy.

Następny rozdział - Alfredo di Stéfano - piłkarz Realu Madryt.