Czy Guti powinien jechać na Euro?

Dziennikarz witryny goal.com Ewan Macdonald, ten sam, który niedawno kwestionował przydatność zakupu Arjena Robbena, tym razem zastanawia się nad sensem powoływania pomocnika Królewskich, Gutiego, do kadry nardowej Hiszpanii. Poniżej obszerne fragmenty jego felietonu.

-----------------------------------------------------

Wypowiedź trenera hiszpańskiej kadry Luisa Aragonesa nie pozostawia Gutiemu złudzeń. Tylko cud mógłby sprawić, że ten piłkarz pojedzie na finały ME.

Guti, jak wielu piłkarzy środka pola obdarzonych geniuszem podania i zdolnością do prowadzenia gry, jest niestały w formie. To zawsze był i jest jego największy problem.Guti może zagrać najdokładniejszą piłkę świata bez wysiłku, ośmieszyć każdą obronę, a zarazem może cały mecz minąć i nie zobaczymy nic takiego. To dowodzi, że zdarza mu się podporządkować wydarzeniom na boisku i daje się zdominować. Gorącokrwisty, zarazem inteligentny, ma umiejętność prowokowania ludzi, włączając w to piłkarzy przeciwnika, trenerów i sędziów - wystarczy przypomnieć te żółte i czerwone kartki, jakie stały się częścią dramatów na Santiago Bernabeu w ostatnich 10-ciu latach.

W skrócie, jest niestały i nieprzewidywalny. I Aragones prawdopodobnie nie chce ryzykować. Wykluczyć któregoś ze sprawdzonych zawodników robiąc miejsce Gutiemu. Ryzykować, bo nie wiadomo, czy tak nieprzewidywalny zawodnik znajdzie odpowiednią formę podczas tak krótkiego i intensywnego turnieju, a z drugiej strony może wprowadzić element dysharmonii, a nawet osłabienia zespołu w razie otrzymania kartonika.

Zarazem, nie można nie przyznać, że brak Gutiego będzie w pewnym sensie stratą dla Hiszpanii. To zawodnik wyjątkowy.

W La Seleccion w środku pola prym wiodą Cesc Fabregas i Anders Iniesta. Obaj młodzi, ale bardzo doświadczeni jak na swój wiek. Ponadto są uniwersalni - Cesc spisuje się świetnie od jednego pola karnego do drugiego, Anders swą wszechstronność pokazuje w Barcelonie, grając w środku, w ataku, na skrzydłach. Guti natomiast to typowy środkowy atakujący pomocnik. Ponadto u Aragonesa nawet ofensywnie usposobieni Fabregas i Iniesta muszą pracować w obronie, nawet jeżeli za nimi są Albelda czy Xabi Alonso. A Guti w Realu często ma za sobą dwóch defensywnych pomocników i nie musi tak udzielać się w obronie.

Ponadto Aragones to menedżer starej szkoły - nie znosi sprzeciwu. To człowiek surowy, a nawet apodyktyczny. To częściowo wyjaśnia brak w kadrze Raula. On nie zagrał w kadrze od września 2006 roku, kiedy to miał podnieść mały bunt przeciwko trenerowi. Kto wie, może brał w niej też udział Guti? Co znamienne, gazety hiszpańskie, a zwłaszcza madryckie już dawno rozpoczęły kampanię na rzecz powrotu Raula do kadry.

A Guti? Być może ma tyle samo talentu co Raul, lecz brak mu dwóch rzeczy: mniejszej rywalizacji na swojej pozycji (co ma w kadrze Raul) oraz potężnego publicznego wsparcia. I dlatego wydaje się, że temat kadry jest dla Gutiego skończony raz na zawsze. Zyskają na tym Fabregas i Iniesta, a w rozumieniu Aragonesa także Hiszpania.

Tyle od Ewana Macdonalda. A Wy co na ten temat myślicie? Czy w kadrze Hiszpanii jest miejsce dla Gutiego? Czy jeden świetny występ raz na jakiś czas daje ku temu prawo? Co z obsadą reszty pomocy? A może jest zbyt wiele osobistej polityki w wyborach Aragonesa?