Przed meczem Puskás All Stars – Real Madryt

Sezon dla Realu Madryt zaczyna się już za dwa tygodnie. Królewscy mają za sobą tournee po Azji i Stanach Zjednoczonych, a obecnie przebywają na zgrupowaniu w Austrii. Jutro podopieczni Vanderleia Luxemburgo rozegrają sparing z drużyną Ferenc Puskás All Stars i, paradoksalnie, będzie to pierwszy poważny sprawdzian podczas letnich przygotowań. Podczas gdy nasi najgroźniejsi przeciwnicy czyli Barcelona, Atlético i Valencia mają za sobą spotkania z drużynami conajmniej niezłymi i można na ich podstawie prognozować ich formę w nadchodzącym sezonie, Real męczył się i to dosłownie z zespołami pokroju ASK Trenkwalder czy Tokyo Verdy.

Przejdźmy już jednak do jutrzejszej potyczki. Mecz z węgierskimi gwiazdami jest szczególny z jednego powodu. Ten kraj bowiem wydał na świat jednego z najlepszych piłkarzy XX-wieku. Jak pewnie się domyślacie, chodzi o Ferenca Puskasa, któremu z pewnością należy się osobny akapit.

PUSKÃ?S, NAJWIĘKSZY GOLEADOR XX WIEKU

Przy takiej okazji trudno nie wspomnieć choć słowem o wielkim piłkarzu Realu Madryt, reprezentacji Węgier, Ferencu Puskasie, któremu to spotkanie właśnie będzie poświęcone. Mianem największego goleadora ochrzciła go IFFHS, znane stowarzyszenie znawców i statystyków futbolu.

Do Realu przychodził jednak w ciężkim czasie. W Madrycie pojawił się w 1958 roku, po dwuletnim bezrobociu, do którego zmusiła go władza w kraju (ale o tym za chwilę szerzej). Wydostał się stamtąd, wyjechał do Hiszpanii (jak mówiono, by podszkolić język hiszpański, który już przed przyjazdem na półwysep znał całkiem dobrze). Ludzie śmiali się z Santiago Bernabéu, że kontraktuje piłkarza z 12-kilogramową nadwagą. Niemal z miejsca Puskasa ochrzczono jako „Grubaska”, po jego późniejszych wyczynach z piłką przechrzczono Węgra na sympatycznego „Pancho”.

Ówczesny trener Realu, Luis Carniglia musiał z bliska poznać Pancho. Nie mógł się nadziwić swojemu pryncypałowi, że dopiął swego i sprowadził 31-letniego Puskasa z pokaźnym brzuchem. Carniglia nie chciał liczyć na Węgra, ze względu na jego posturę. Spotkał się z Bernabéu i Antonio Calderonem, właścicielami klubu i powiedział: „Co ja zrobię z tym człowiekiem?”. Ponoć obaj panowie odpowiedzieli zgodnie: „Postawić go na szpicy. To jest obowiązek Puskasa, by tam grać!”.
Przed rozpoczęciem ligi Puskás trenował tak zaciekle i intensywnie, by udowodnić wszystkim dokoła jak bardzo się mylili. Zgubił te 12 kilogramów (i wciąż sprawiał wrażenie tłustego… Taka fizjonomia)!

Pewnie nie zostałby w ogóle legendą Realu, gdyby nie jedno wydarzenie historyczne, ściśle związane z ówczesnym ustrojem panującym na wschodzie Europy. 4. października 1956. We Wiedniu, w czasie podróży do Bilbao (tam drużyna Puskasa Honved Budapeszt – wcześniej Kispest – miał zagrać w Pucharze Mistrzów z Athletic) drużyna dowiedziała się, że Budapeszt został zaatakowany przez ówczesny ZSRR. Puskás, podobnie jak cała ekipa Honvedu, dezerterowali. FIFA nałożyła na Pancho dwa lata sankcji, zakazu gry w piłkę. W tym czasie grał amatorsko w Europie i Ameryce, by nie stracić czucia futbolówki.

„Nie wróciłem do mojego kraju, bo w Budapeszcie chciałem być Węgrem” - powiedział Puskás trzy tygodnie po przyjeździe do Madrytu. Puskasa uznano winnym za całą tamtejszą dezercję i urządzono propagandę przeciwko niemu, przez co od tego czasu w kraju nie był mile widziany. Przez te dwa lata wyobcowania Puskás utrzymywał linię w La Riviera, we Włoszech, dopóki Santiago Bernabéu, z pomocą sekretarza Królewskich Emila Österreichera, wyciągnął Węgra z Półwyspu Apenińskiego i przeniósł na Iberyjski.

Po pierwszym treningu już w białych barwach Puskás pokazał swoją wielką klasę i boiskową inteligencję. Di Stéfano nie mógł wyjść z podziwu. Don Alfredo powiedział wtedy prasie: „On kontroluje piłkę lepiej lewą nogą, niż ja ręką!”. I właśnie to jego lewa noga była magiczną armatą Królewskich przez dziewięć kolejnych lat (1958-1967), kiedy Pancho grał w białym trykocie. 21. września 1958 zadebiutował w lidze hiszpańskiej przeciwko Sporting Gijón. Puskás strzelił wtedy pierwszego, drugiego i czwartego gola, dla Realu. Ukoronowaniem jego wspaniałego sezonu w nowych barwach był finał Pucharu Mistrzów przeciwko Eintrachtowi Frankfurt, wygrany 7:3. Cztery gole Puskasa usunęły w cień świetny występ Di Stéfano, który ustrzelił hat-tricka.

Pomimo zaawansowanego wieku, jak na piłkarza, Puskás nie zwalniał tempa. Zakończył karierę w Realu z dorobkiem 261 oficjalnych spotkań i, uwaga, aż 236 goli w tychże meczach! Nie dziwne, że nazwano go „Mister Gol”. Zdobywał pichichi cztery razy (trofeum dla najlepszego strzelca w Hiszpanii), pięć razy wygrywał z Realem ligę, raz Puchar Króla, trzy razy Puchar Mistrzów i raz Puchar Interkontynentalny. Jednak to jeszcze nic! W reprezentacji Węgier Puskás zagrał 84 razy, a strzelił, tu jeszcze raz uwaga, 83 gole! Po naturalizacji zagrał też cztery spotkania w reprezentacji Hiszpanii.
Bobby Carlton, były obrońca Manchester United powiedział po meczu przeciwko Królewskim, że „te typy to nie ludzie!”. Na świecie nie było defensywy, która potrafiłaby powstrzymać wielką piątkę: Kopa, Rial, Gento, Di Stéfano i Puskás.
W 1967 Pancho postanowił zakończyć karierę. Dwa lata później, 26. maja Real zorganizował Węgrowi uroczyste pożegnanie. Zaproszono drużynę Rapidu Wiedeń, która przegrała 4:2. Puskás, wyraźnie tego dnia wzruszony, z załzawionymi oczami, odebrał od Ministra Pracy, José Solisa medal za zasługi dla sportu. W 1997 roku Pancho otrzymał też Order Honoru.

Teraz nasz kochany Ferenc przeżywa najtrudniejsze momenty w życiu, przez swoją ciężką chorobę. Jednak ci, którzy mieli zaszczyt Go poznać, rozmawiać z nim, obcować, kochają Go. Tak w Madrycie, jak i na Węgrzech jest ikoną, żywą legendą. Dowodem niech będzie to, że Real, pomimo pieniężnych ofert rozegrania meczów w tym terminie zgodził się uhonorować swoją legendę i pomagać Pancho w chorobie. Z kolei Węgrzy tak kochają swojego „Mister Gola”, że stadion na którym odbędzie się mecz nosi jego imię…

• Film o Ferencu Puskasie Biró

Mimo dość wzniosłego charakteru tego spotkania, zawodnicy Realu raczej nie mają co liczyć na łatwe zwycięstwo. W składzie drużyny nazwanej na cześć Puskasa wystąpią bowiem najlepsi zawodnicy występujący w tamtejszej ekstraklasie i mecz z drużyną pokroju Królewskich z pewnością wyzwoli w nich dodatkowe siły. Trener Luxemburgo wystawi oczywiście najsilniejszy skład i będziemy mogli się przekonać, czy doniesienia hiszpańskiej prasy o wspaniałej współpracy Baptisty z Beckhamem i rekordach szybkościowych Ronaldo są prawdą, czy tylko podgrzaniem atmosfery przed startem rozgrywek. Jutrzejszy mecz to także poważny sprawdzian dla defensywy Realu. Para stoperów Pavón-Helguera raczej nie wzbudza strachu w szeregach rywali, ale Luxemburgo wierzy, że Ci dwaj zawodnicy poradzą sobie i zatrzymają każdy atak drużyny przeciwnej. Na szczęście, wspomagać ich będzie Thomas Gravesen, który mimo transferu Pablo Garcii utrzymał miejsce w składzie. To, co udało się Duńczykowi, wcale nie jest pewne w przypadku Raula. Mimo, iż kapitan Blancos jest ponoć “nietykalny”, po przyjściu Robinho może powędrować na ławkę rezerwowych. Na treningach prezentował się zadowalająco i jeśli tylko to przełoży się na formę meczową, to młody Brazylijczyk będzie musiał martwić się o miejsce w składzie. Wypada mieć nadzieję, że żywy symbol Realu Madryt potwierdzi swoją klasę i znakomitym występem zdoła przekonać do siebie trenera. Jest to niemal ostatnia okazja Hiszpana, gdyż do przybycia Robinho Real rozgra jeszcze tylko jedno spotkania w ramach Trofeo Bernabéu, które odbędzie się 23 sierpnia.

Inny nowy nabytek, Júlio Baptista będzie miał dopiero drugą okazję do zaprezentowania się fanom Królewskich. Brazylijczyk nie ukrywa, że jest bardzo podekscytowany.

- Wykonaliśmy sporo pracy w Irdning (miejsce zgrupowania – red.) i z pewnością będzie to widać w kolejnych meczach. To będzie moje drugie spotkanie i mam nadzieję zadebiutować jako goleador i wypróbować się w nowym założeniu, w którym Zidane ma wręcz nieograniczoną swobodę, a ja mogę grać tam, gdzie czuję się komfortowo – wyznał na łamach dziennika “Marca”.

Podsumowując, spotkanie z Puskás All Stars z punktu widzenia szkoleniowca i kibiców jest bardzo ważne, gdyż będziemy mogli obserwować grę Realu na tle naprawdę silnego rywala. Taki mecz jeszcze bardziej uwypukli słabe punkty drużyny i pokaże siłę ofensywną Królewskich, która przez niektórych, choć trochę na wyrost, porównywana jest z tą, którą Real dysponował w latach pięćdziesiątych XX-wieku, a jednym z głównych motorów napędowych był cichy bohater niedzielnego meczu – Ferenc Puskás.

Na zdjęciach: znany internacjonał, Lothar Matthaeus poprowadzi drużynę pod nazwą Puskás All Stars. Niżej legendarny Pancho. Na ostatnim zdjęciu stadion im. Ferenca Puskasa w Budapeszcie, gdzie rozegrany zostanie mecz