Uroczyste pożegnanie Ruuda

Ruud van Nistelrooy opuszcza Real Madryt, ale kibice nigdy o nim nie zapomną. Trofeo Pichichi, dwa mistrzostwa Hiszpanii i 64 bramki w 97 oficjalnych meczach sprawiają, że Holender wpisał się na stałe do historii Królewskich. W ciągu czterech sezonów udało mu się ponadto utrzymać czwartą najlepszą średnią w całej historii klubu - 0,67 bramki na mecz. Transfer Van Gola zaczął się spłacać już od samego początku - w drugiej kolejce sezonu 2006/07 popisał się w meczu z Levante pierwszym hat-trickiem. W tym samym sezonie wyróżnić także trzeba jego cztery bramki w Pampelunie czy dwa trafienia na Camp Nou.

Nie ma wątpliwości, że bez bramek Van Nistelrooya nie udałoby się zdobyć tego 30. tytułu mistrzowskiego. W najważniejszym momencie sezonu (dziesięć ostatnich kolejek) zdobył aż dwanaście bramek. Madridistas zawsze będą pamiętać jego dwa gole na La Romareda w Saragossie na kolejkę przed końcem rozgrywek. Nic więc dziwnego, że sezon 2006/07 zakończył się dla Holendra zdobyciem Trofeo Pichichi - strzelił w sumie 25 bramek w La Liga i zabrakło mu tylko jednego trafienia do Złotego Buta. Van Golowi wystarczył tylko ten jeden rok, aby zdobyć sobie całe Santiago Bernabéu.

W swoim drugim sezonie w stolicy Hiszpanii holenderski snajper zdobył szesnaście bramek, ale przez kilka miesięcy pauzował z powodu kontuzji. Niestety w swoim trzecim sezonie nabawił się jeszcze poważniejszego urazu i został wyłączony z gry aż na osiem miesięcy. Na boisko powrócił w tym obecnym sezonie w meczu z Xerezem. Niestety tym razem nabawił się kontuzji mięśniowej, ale i tak udało mu się zdobyć bramkę. Dzisiaj natomiast przed meczem z Málagą Ruud van Nistelrooy wyjdzie na płytę boiska Santiago Bernabéu po raz ostatni, aby pożegnać się ze wszystkimi kibicami.

Ciekawostki i statystyki
- pobił rekord bramek zdobytych w jednym sezonie na wyjazdach (17). Poprzedni rekord wynosił 16 bramek (Ferenc Puskás w sezonie 1962/63 oraz Hugo Sánchez w sezonie 1988/89);
- zawodnik, który zapewnił najwięcej punktów Realowi Madryt (25 punktów w sezonie 2006/07);
- strzelał bramki w siedmiu kolejnych meczach ligowych (po raz pierwszy od lat 60.);
- najlepszy strzelec w trzech różnych ligach - holenderska, angielska i hiszpańska;
- trzeci najlepszy strzelec w historii klubu, jeśli chodzi o sezon debiutancki (25 bramek). Lepsi byli tylko Alfredo Di Stéfano (27 bramek w sezonie 1953/54) i Iván Zamorano (26 bramek w sezonie 1992/93);
- wybrany przez FIFA do 125 najlepszych żyjących piłkarzy w historii.