Piłkarz wiosny - oceny pomeczowe

Od 3 lutego (spotkanie z Almerią) po każdym meczu Realu Madryt publikujemy oceny pomeczowe poszczególnych piłkarzy królewskiego klubu. Ocenia zawsze trzech redaktorów, w skali od 0 do 10. Im lepsza gra, tym wyższa ocena. Po zakończeniu gier w każdym miesiącu publikujemy odrębne podsumowanie, oparte na wcześniej wystawionych ocenach. Dzięki temu będziemy mieli jasność kto, przynajmniej według redaktorów RealMadrid.pl, zasłużył na słowa uznania, a kto powinien jak najszybciej szukać zagubionej formy.

Tym razem czas na wielkie podsumowanie gry naszych zawodników i pracy redaktorów. W sumie oceniliśmy występy piłkarzy Realu Madryt w 19 spotkaniach, od Almerii po Levante oraz dwumecz z AS Roma w Lidze Mistrzów. Real Madryt odniósł w tym czasie 10 zwycięstw, zanotował 7 porażek (4 w lutym i 3 w marcu) oraz 2 remisy. Bramki 40:24.

Piłkarzem rundy wiosennej (bez meczów styczniowych) został Fernando Gago! Zdobywał średnio 6.9 punktu na mecz występując 14 razy


Jak zawodnik, który zaliczył wiosną dwie asysty, nie zdobył nawet bramki, mógł triumfować? Czy złożyły się na to tęsknota za wielkim Fernando Redondo, na następcę którego z taką niecierpliwością czekamy? Czy wpływ miała mityczna wręcz pozycja pivota, DM-a, defensywnego pomocnika, tak w Hiszpanii ceniona? Czy pragnienie, by ta dziura w środku pola Realu Madryt została wreszcie wypełniona specjalistą najwyższej klasy, jakiego nie było od czasów Claude'a Makelele? Ponadto Fernando nie był karany czerwonymi kartkami, co obniżało oceny jego konkurentów. I grał naprawdę dobrze, równo, bez większych wahań formy, cztery razy z rzędu zasługując na 7. Jego najwyższa nota to 9, najniższa 4.7. Wślizgi, odbiory, odpowiednie ustawianie się na boisku, kondycja, serce do gry i walki oraz umiejętność rzucenia dobrego podania imponowały. Wielkie brawa dla Fernando Gago, zawodnika, który był absolutnym objawieniem tej wiosny

Dziennikarz Gazety Wyborczej Rafał Stec napisał ostatnio: "Też jestem pod wrażeniem postępu Fernando Gago i całkowicie się zgadzam z prognozą, że może być z niego następne wcielenie nieodżałowanego Redondo." My także:)


Drugie miejsce zajął Sergio Ramos, który zdobywał średnio 6.8 punktu na mecz, zagrał 15 razy.


Gdyby nie kartki, zająłby pierwsze miejsce. Nota najwyższa 9.3, najniższa 3. Wszyscy doskonale znamy jego zalety, a młody wiek sprawia, że miejsce na prawej stronie obrony lub jej środku mamy obsadzone zawodnikiem najwyższej światowej klasy na wiele, wiele lat. Jak piszą dziennikarze, Sergio nie boi się nikogo i niczego i tą postawą zaraża swą drużynę. Szybki, silny, waleczny, o niespożytej energii i witalności. W tym sezonie grał nie tylko na pozycji prawego obrońcy, ale często zastępował jednocześnie prawego pomocnika, a gdy trzeba było, zajmował miejsce na środku defensywy. Powinien dostać nowy, wyższy kontrakt. To będzie kolejny symbol Madrytu, kolejna ikona madridismo. Vamos Sergio!


Miejsce trzecie zajmuje Pepe, również ze średnią 6.8 punktu na mecz, lecz rozegrał o cztery spotkania mniej niż Ramos.


Podobnie jak w przypadku Sergio, kartki obniżyły mu nieco ocenę (zwłaszcza czerwona w meczu z AS Roma), przeszkadzały także urazy. Najwyższa ocena 9.3, najniższa 2.3 Owiane żartem 30 milionów euro, jakie kosztował Real Madryt jego transfer z FC Porto powoli usuwa się w cień, a górę biorą umiejętności czysto piłkarskie. Pepe przejmuje rządy na środku obrony Królewskich, pozycji tak dla naszego zespołu newralgicznej. Podobnie jak Sergio, silny, szybki, skoczny, wyprzedza rywali o jedno tempo, przewiduje ruch piłki, zaraża entuzjazmem. A gdy za rok dołączy do niego Ezequiel Garay to... To będzie naprawdę ciekawie:)


To nasza wielka, pierwsza trójka. Teraz czas na miejsca poza podium.

4. José María Gutiérrez Hernández 6.6 punktu w 16 meczach
Najwyższa ocena 9.3, najniższa 2.7. Najlepszy asystent La Liga, rozgrywający i jeden z liderów Realu Madryt Bernda Schustera. Najlepszy sezon w karierze ? Chyba tak. Czekamy na jeszcze więcej.

5. Wesley Sneijder 6.5 punktu w 13 meczach
Niespodzianka? Wesley zaliczył trzy fatalne spotkania na wiosnę, ale za to w innych zdobywał po 8, 8.3, 8.6, 9 i 9.3 punktu oraz dwie 7, a takiej serii nie miał nikt. To chyba rozwiewa ostatnie wątpliwości malkontentów, Sneijder stał się naprawdę istotnym piłkarzem tej ekipy i jak większość naszych nadziei, jest bardzo młody, bardzo utalentowany, już doświadczony i głodny sukcesów. A to jest świetny przepis na sukces.

6. Iker Casillas 6.4 punktu w 17 meczach
Najwyższa ocena 9.3, najniższa 4.3. Z pewnością nasz najlepszy piłkarz w przeciągu całego sezonu, w rundzie rewanżowej zaliczał jednak mecze słabsze (rewanż z Romą, Valencia) i średnie, a na swój "boski" poziom wrócił pod koniec rozgrywek. Co nie zmienia faktu, że ten sezon był sezonem Ikera Casillasa i Realu Madryt jako zgranego, lubiącego się kolektywu.

7. Gabriel Heinze 6.4 punktu na mecz w 13 meczach
Najwyższa ocena 8.7 najniższa 4.7. Argentyńczyk grał na środku i na lewej obronie i spisywał się nad wyraz pewnie, chociaż kilka poważnych błędów popełnił. Wniósł do drużyny wolę walki, serce do gry, twardy, niezłomny charakter i nieustępliwość. Kolejny naprawdę udany transfer. Można odnieść wrażenie, że szybko zdobył mocną pozycję w grupie ludzi tworzących zespół Realu.

8. Arjen Robben 6.3 punktu w 14 meczach
Najwyższa ocena 9.3, najniższa 4. Wyleczył kontuzje, zaczął grać, biegać, dryblować i strzelać. 14 spotkań na 19 w tej rundzie to naprawdę dobry wynik, jeden z lepszych w zespole, co biorąc pod uwagę jego perypetie ze zdrowiem może miło zdziwić. Czekamy na następny sezon wiążąc z Arjenem wielkie nadzieje.

9. Raúl 5.8 punktu w 18 meczach
Najwyższa ocena 9.3, najniższa 3. Wielki Raúl, wielki kapitan, najlepszy strzelec drużyny tak nisko? Wiosną występy bardzo dobre przeplatał ze zdecydowanie słabszymi i to tych drugich było więcej. 4, 4.3, 4, 3, 3.3, 4.3 - to noty el Siete z 6 meczów. Za to mecze z Barceloną, Valencią, Valladolid to klasa sama w sobie. Ponadto oceniamy tutaj przede wszystkim grę, kwestie takie jak przywództwo w ekipie, wzór postawy sportowej, symbol Madrytu itp. raczej na ocenę w danym meczu nie wpływają.

10. Gonzalo Higuain 5.8 punktu w 10 meczach
Na początku rundy notował występy słabe na przemian z katastrofalnymi. Lecz gdy już się rozkręcił był nie do powstrzymania. Jeden z bohaterów końca sezonu i mistrzowskiego finiszu, podobnie jak i rok temu. Taką grą Gonzalo tylko ostrzy nam apetyty na kolejne spektakularne występy.

11. Royston Drenthe 5.8 punktu w 9 występach
Kolejna młoda nadzieja Realu Madryt. Jak na swój wiek i brak doświadczenia grał naprawdę nieźle, potrafił zadziwić szybkością i dryblingiem, zanotował bramkę i asystę. Jeżeli jego rozwój będzie przebiegał harmonijnie, będziemy mieć z chłopaka naprawdę sporo pożytku.

12. Mahamadou Diarra 5.7 punktu w 14 występach
Najwyższa nota 10, najniższa 2.7. Nie była to przyjemna wiosna dla Mahamadou. Opóźniony powrót z Pucharu Narodów Afryki, sugerowany konflikt z Schusterem, utrata miejsca w składzie, słabe, bezbarwne występy. Lecz jak już wróciła moc, niczym za sprawą afrykańskich czarów, Diarra pod koniec rozgrywek przeobraził się w nieustraszonego malijskiego lwa, który choćby w meczu z Barcelona dał absolutny popis gry w destrukcji i ofensywie. Pierwsza i jak na razie ostatnia 10 w historii naszych ocen pomeczowych.

13.Robinho 5.7 punktu w 12 występach
Najwyższa nota 8.7, najniższa 4. Dla Brazylijczyka ta wiosna także nie była łaskawa. Po świetnej jesieni i zimie, gdy Robinho brylował na boisku i był jednym z naszych najlepszych zawodników, przyszła kontuzja i załamanie formy, której nie zdołał odzyskać do końca rozgrywek. Jedno z rozczarowań rundy rewanżowej.

14. Fabio Cannavaro 5.6 punktu w 15 meczach
Najwyższa nota 7.3 najniższa 1.6. Włoch przez większość rozgrywek trzymał równy, solidny poziom gry w obronie. Niestety gdy już zdarzały się potknięcia, to bardzo bolesne. To znacznie obniżyło ogólną ocenę. 1.6, 2.3 i 3 - niewytłumaczalne przypadki chwilowej utraty wielkich umiejętności i ogromnego doświadczenia.

15. Marcelo 5.4 punktu w 11 meczach
Najwyższa nota 9.3, najniższa 2.3. Świetny występ z Barceloną, długo, długo nic, kilka meczów przyzwoitych, kilka przeciętnych, kilka bardzo słabych. Tak wyglądała gra Marcelo na wiosnę 2008 roku. Powinno być go stać na więcej, znacznie więcej.

16. Baptista 4.1 punktu w 10 spotkaniach
Najwyższa ocena 8, najniższa 2. Był bohaterem meczu na Camp Nou, ale miało to miejsce 23 grudnia ubiegłego roku. W tym roku zagrał jeden bardzo dobry mecz z Valladolid i popadł w straszną mizerię, w ostatnich spotkaniach nie grał w ogóle. Prawie wszystko wskazuje na to, że znów nie sprawdził się w Madrycie.

17. Miguel Torres 4.0 punktu w 9 meczach
Najwyższa nota 6.7, najniższa 1.7. Nie rozwija się tak jak chcielibyśmy. Ma wprawdzie większą konkurencję na bokach obrony niż w ubiegłym sezonie, ale za to jest się od kogo uczyć na treningach. Może to casus drugoroczniaka? Często po przejściu z juniorów do seniorów drugi rok gry jest tym zdecydowanie trudniejszym.

Pozostali zawodnicy, którzy nie zostali uwzględnieni w klasyfikacji z powodu zbyt małej ilość rozegranych meczów to:

- Ruud van Nistelrooy 6.3 punktu w 7 meczach.
- Michel Salgado 5.7 punktu w 5 meczach.
- Roberto Soldado 4.0 punktu w 3 meczach
- Javier Balboa 6.2 punktu w 2 meczach
- Christoph Metzelder 6.2 punktu w 2 meczach
- Javier Saviola 6.0 punktu w 2 meczach
- Jerzy Dudek 8.3 dziesiąte punktu w 1 meczu
- Jordi Codina 7.7 w 1 meczu

Ocena gry drużyny: 7.2

Trener Bernd Schuster 8.4 punktu na mecz
Bardzo dobry, wyśmienity wynik Niemca. Po świetnej jesieni, zimie i kryzysowym lutym oraz marcu, udało mu się przywrócić równowagę w zespole oraz odzyskać formę. Zarazem potrafił świetnie zmobilizować zawodników do walki do końca w każdym meczu. Dwukrotnie pokonał Villarreal, Barcelonę, Atletico i Santander, raz Sevillę, czyli wszystkie drużyny czołówki Primera Division. Jego Real Madryt ustanowił rekord zdobytych punktów, miał najwięcej bramek strzelonych i najmniej straconych. Odpowiedni człowiek na odpowiednim miejscu? Tak, zdecydowanie Czekamy na obronę mistrzostwa i co najmniej półfinał Ligi Mistrzów.

Ocena pracy sędziów: 5.9

Oceny współtworzyli redaktorka Vesna (9 razy) oraz, w kolejności alfabetycznej, następujący redaktorzy: Blanco (4 razy), Choob (2), el Crack Total (5), el Fufu (5), Jezzo (5), Kiełbol (7), Klatus (1), Qras (7), Rauer (10) oraz Serpico (2).