Capello ma to, czego chciał

Podczas tournee po Stanach Zjednoczonych Fabio Capello przekonywał Ramona Calderona, że jeżeli dostanie Diarrę to nie przegra w całym sezonie więcej niż trzy mecze. Po sześciu kolejkach w lidze i dwóch w Lidze Mistrzów Real Madryt już został pokonany dwa razy.

Po 50 dniach pracy, o które prosił na samym początku, Real gra tragicznie, niepewnie w obronie, wolno w ataku, ma grupę piłkarzy przeładowaną napastnikami (Nistelrooy, Ronaldo, Raul, Cassano, Robinho i Reyes), a tylko z jednym piłkarzem organizującym grę: Gutim.

Capello ma to, o co prosił. To włoski szkoleniowiec proponował wzmocnienia i doradzał, żeby zamiast Kaki sprowadzić Diarrę. Niezależnie od intencji klubu, odpowiedzialność spada właśnie na niego. I przeciwko niemu występują już nie tylko stali krytykanci, ale ostatnio także Peđa Mijatović, jego jeszcze niedawny obrońca. Wszyscy sugerują mu zmiany. A najgorsze nie jest to, że Włoch jest uparty, ale to, że niektóre jego decyzje pachną czystą improwizacją.

Po porażce z Lyonem zrozumiał w końcu, że Guti powinien grać w podstawowej jedenastce. Co musi się wydarzyć, żeby zrozumieć, że Emerson jest dla drużyny tylko balastem i dodatkowo spycha Gutiego na skrzydło. Co najmniej dziwne postępowanie wobec Cassano sprawiło, że piłkarz, który odrodził się latem, ostatnio się zatracił. Sytuacja Robinho, gwiazdy reprezentacji Brazylii, jest beznadziejna, podobnie Beckhama. Patrząc na to jest tylko jedna pociecha: sukcesy Capello to praca i cuda.